ေခါင္ေခါင္

စိတ္ကူးေတြထဲ..

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, December 31, 2008
ဆရာအယ္ဂ်ယ္နဲ႕မယ္ညီ ေပါင္းျပီး Tag တဲ့စိတ္ကူးေတြ အေၾကာင္းတဲ့..

စိတ္ကူးေတြယဥ္ၾကည့္လုိက္ရရင္.......


ကၽြန္မတုိ႕ရဲ႕အိမ္ေလးက ေတာင္ကုန္းေလးတစ္ခုေပၚမွာရွိတယ္။ တစ္ထပ္တုိက္ အစိမ္းႏုေရာင္ေလး.. အိမ္ေရွ့မွာ ေျမနီလမ္းေလးတစ္ခုရွိတယ္.။ အိမ္ေပၚကေနၾကည့္လုိက္ရင္ မ်က္စိတစ္ဆုံး ပန္းသီးပင္တန္းေတြ စေတာ္ဗယ္ရီခင္းေတြ အ၀ါေရာင္ေနၾကာခင္းတစ္ခု ေကာ္ဖီခင္းေတြ နဲ႕.ဟုိးခပ္ေ၀းေ၀းမွာ ထင္းရူးေတာလည္းရွိတယ္။ မနက္ကၽြန္မအိပ္ယာထထခ်င္း အခန္းထဲက ျပတင္းေပါက္ကုိ ဖြင့္လုိက္ရင္ ေခါင္းရင္းဘက္မွာ ကၽြန္မအတြက္သူစိုက္ေပးထားတဲ့ အျဖဴေရာင္ႏွင္းဆီပန္းခင္းတစ္ခင္းလည္းရွိတယ္။ အဲဒိႏွင္းဆီရန႔ံေတြကိုနမ္းရႈိက္ျပီး ကၽြန္မႏိုးလာမယ္။ အခန္းထဲကိုသူယူလာေပးတဲ့ မနက္စာကို အတူတူစားၾကမယ္။ အရမ္းလွပသိမ္ေမြ႕တဲ့..မနက္ခင္းေလး...

ခဏေနလုိ႕..သူအလုပ္ရွိရာထြက္သြားတဲ့ျပီး ကၽြန္မတစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့တဲ့အခါ ႏွင္းဆီျဖဴခင္းထဲက ပန္းေတြခူး ဘုရားမွာလႈဳ ဧည့္ခန္းမွာ ပန္းအိုးလွလွေလးထုိး.. ကမၻာအေပၚမွာ အရသာအရွိဆုံး ဟင္းေတြကို မီးဖုိတစ္ခုလုံးေျဗာင္းဆန္ေအာင္ခ်က္. တစ္အိမ္လုံးကိုလည္း ကၽြန္မစိတ္တုိင္းက် သန္႕ရွင္းေတာက္ေျပာင္ေနေအာင္ အလွဆင္ရင္း သူျပန္လာမွာကိုေစာင့္ေနမယ္...။

သူျပန္လာတဲ့အခါ ေန႕လည္စာအတူတူစားၾကရင္း အလုပ္အေၾကာင္းေတြေျပာၾကမယ္.စားေသာက္ျပီးခနတစ္ျဖဳတ္နားျပီးရင္ေတာ့ ကၽြန္မတုိ႕၂ ေယာက္တည္းပိုင္တဲ့ စတူဒီယိုထဲ ၀င္ခ်င္၀င္ၾကမယ္.. သူကဂစ္တာတီး. ကၽြန္မက ဒရမ္တီး..သူေရးထားတဲ့သီခ်င္းေတြ အတူတူဆုိၾကမယ္။ မိန္းမျဖစ္ျပီး ေမာ္ဒန္ေရာ့မွ ၾကိဳက္တဲ့ကၽြန္မနဲ႕ ေယာက်္ားျဖစ္ျပီး ေပါ့သီခ်င္းေအးေအးေလးေတြသာၾကိဳက္တဲ့သူနဲ႕ ရန္ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနဦးမယ္။

ညေနေစာင္းေတြမွာကၽြန္မတုိ႕ႏွစ္ေယာက္ ထင္းရူးေတာဘက္ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခ်င္ထြက္.. ပန္းသီးခင္းေတြထဲေလွ်ာက္သြားခ်င္သြား အိမ္ေရွ့က ေကာ္ဖီပင္ေတြနားမွာ ေဘာလုံးဆင္းကန္ခ်င္ကန္.. ရာသီဥတုေကာင္းတဲ့အခါ စက္ဘီးတစ္ေယာက္တစ္စီးနဲ႕ Moutain Bike သြားလုပ္ခ်င္လုပ္ၾကဦးမယ္။

တစ္ခါတစ္ရံ ရိုမန္တစ္ညေနစာကို ဖေယာင္းတုိင္ေလးေတြထြန္းျပီး အတူတူခံစားၾက.. အရမ္းေအးတဲ့ညေတြမွာ မီးလင္းဖုိနားထုိင္ျပီး ကိုယ့္ျခံကထြက္တဲ့ ပန္းသီး၀ုိင္ေလးေသာက္ရင္း အရင္တုန္းကအေၾကာင္းေတြျပန္ေျပာၾက.... နဲ႕ဘ၀ကခ်ိဳျမစြာ....

ကၽြန္မတုိ႕ႏွစ္ေယာက္သာရွိေသာ ဒီကမၻာေလးမွာ တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ထာ၀ရပိုင္ဆုိင္ထားလ်က္ ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္းခ်မ္းေသာ ဘ၀ေလးမွာ.ဘယ္ေတာ့မွမခြဲဘဲ. တစ္သက္လုံး.....

( ေက်နပ္ျပီလား အယ္ဂ်ယ္နဲ႕ မယ္ညီ ... :P )



အိမ္မက္ မိုင္အေ၀း........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, December 27, 2008
ငါ့စိတ္နဲ႕ခႏၶာေတာင္.. မညီညြတ္ဘူး..
အရူးတစ္ေယာက္လုိ. လြတ္လြတ္ထြက္သြားတတ္တဲ့..ငါ
သိစိတ္က ေစလႊတ္္ရာမွာ...
မသိစိတ္က ဟုိး.တိမ္ေတြထဲ.. ျမဴးထူးေပ်ာ္ပါး....
ငါ့ရင္ဘတ္တစ္ျခမ္းက
မသာယာတဲ့ ေတးသီခ်င္းေတြသာ ဆိုညည္းေနေတာ့တယ္...
...ငါ့မ်က္လုံးေတြမွိတ္ထားတယ္.....

လုိက္ခဲ့ပါဆိုေတာ့... ျငင္းဆန္တယ္
ဘယ္လုိရွင္းျပရမလဲ...
ဒီတစ္ခါ ေႏြရာသီျပန္ေရာက္ရင္...
မင္းအိမ္မက္ေတြထဲ ငါတစ္ကယ္ျပန္လာခဲ့ေတာ့မယ္
အလင္းေရာင္ေတြနဲ႕ေ၀းေပမယ့္
ဒါဟာငါပိုင္ဆိုင္သမွ် ငါ့အေၾကာင္းပါပဲ..
အက္ေၾကာင္းေတြလည္း ထပ္လုိ႕...
အပုိသက္သက္လုိ႕ နင္ထင္ဦးမယ္...
..မၾကားခ်င္ေတာ့ရင္ေတာ့..နင့္နားေတြ ပိတ္ထားလုိက္ပါ ...

ရူးမတတ္လြမ္းခဲ့ပါတယ္
ဟုတ္ရင္ဟုတ္မယ္......ဟုတ္ေနတာပါပဲ
မင္းအမုန္းေတြၾကား...
နားလည္မႈကိုေက်ာခုိင္းမသြားဖုိ႕ပဲ..ငါဆုေတာင္းတယ္
လက္တစ္ဆုပ္စာ အိမ္မက္ေလးဆုိေပမယ့္
ငါ့ဘ၀ထက္ပုိ တန္ဖုိးထားခဲ့ပါတယ္..
ေႏြရာသီကိုပဲ ..ေစာင့္ေနပါ...
တြဲထားတဲ့... လက္တစ္စုံကို မျဖဳတ္ခ်ပစ္ခဲ့ပါနဲ႕...။



ကိုဂစ္တာ.. ခင္ဗ်ား ဖတ္ဖို႕...

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, December 13, 2008
မေတာ္တဆ ခင္ဗ်ားအသဲကြဲႏိုင္တယ္
ေသခ်ာတာေတာ ့ ေခါင္္ေခါင္နဲ႕မသက္ဆိုင္ဘူး
ခင္ဗ်ား ပုံျပင္ေတြနားေထာင္ခဲ့လုိ႕ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားက တစ္ေစာက္ကန္းေလ..
ပုံျပင္ဆိုတာ တစ္ကယ္မဟုတ္မွန္း မေ၀ခြဲႏိုင္ေအာင္ ခင္ဗ်ားက ခပ္ည့ံညံ့ပဲ..
မေတာ္တဆ ခင္ဗ်ားရူးသြားႏိုင္တယ္
ေသခ်ာတာေတာ့ ခင္ဗ်ား ေခါင္ေခါင့္ ကဗ်ာေတြလာဖတ္လုိ႕မဟုတ္ဘူး
အခ်စ္ကို အရူးလုိကိုးကြယ္ခဲ့လုိ႕ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားကေျပာရင္ နားမ၀င္ဘူး..
အဲဒိအခ်စ္က ခင္ဗ်ားေရးတဲ့ ကဗ်ာေတြေလာက္ေတာင္ ဖတ္လုိ႕မေကာင္းဘူး..
(ဒီလိုေျပာရင္ ခင္ဗ်ားက အၾကီးအက်ယ္ ျငင္းဦးမယ္ )
မေတာ္တဆ ခင္ဗ်ားေသသြားႏိုင္တယ္
ေသခ်ာတာေတာ့ ေခါင္ေခါင္နဲ႕ ရန္ခဏခဏ ျဖစ္ရလုိ႕မဟုတ္ဘူး
ခင္ဗ်ားစိတ္နဲ႕ကုိယ္နဲ႔သဟာဇာတမျဖစ္ေတာ့လုိ႕ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားက ေဒါသၾကီးတယ္ေလ..
အစြဲအလန္းၾကီးလြန္းေတာ့ ခင္ဗ်ားျမင္မေကာင္းေအာင္ လူးလွိမ့္ေနတာေပါ့....
မေတာ္တဆ ခင္ဗ်ားဟာ ခင္ဗ်ားျပန္ျဖစ္ႏုိင္တယ္
အခ်စ္ဆုိတာကို မယုံၾကည္ပဲ ခင္ဗ်ားေနႏိုင္တယ္
အသဲကြဲတဲ့အခါ အစားေတြမစားပဲ အရက္ေသာက္ပစ္ႏိုင္တယ္
အေဖနဲ႔အဆင္မေျပရင္ ၃ ရက္ေလာက္မအိပ္ပဲ ေနႏိုင္တယ္
ခင္ဗ်ားခ်စ္သူ အေၾကာင္းမစဥ္းစားပဲ ကဗ်ာေတြလွိမ့္ေရးႏိုင္တယ္..။
စိတ္အစာမေက်ရင္ ေခါင္ေခါင္နဲ႕ ေအာ္ၾကီးဟစ္က်ယ္ ရန္ျဖစ္ႏိုိင္တယ္။
ခင္ဗ်ားဟာ ..ခင္ဗ်ားပဲ...ကိုဂစ္တာ....
ဒီလုိပဲေပါ့ေပါ့ပါးပါးေတြးပါ....။ ။




10th ဒီဇင္ဘာ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, December 08, 2008
အခ်ိန္တန္ရင္...
မင္းေရာက္လာေတာ့မယ္ ....10th ဒီဇင္ဘာ...

ႏွင္းေတြသုတ္လိမ္းထားတဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႕အလွဆုံးျပဳံးဦးမယ္...
ငါ့ရင္ခုန္သံေတြကို အတင္းလႈပ္ႏႈိးဦးမယ္
မရုိးႏိုင္တဲ့ အိမ္မက္ေတြနဲ႕ နင္အစြမ္းကုန္ ျဖားေယာင္းဦးမယ္
ငါ့ရင္ေတြကြဲေၾကေအာင္ ေမွ်ာ့္လင့္ခ်က္ေတြ ေပးဦးမယ္
ငါ့ခံစားမႈေတြကို ေတာ့ေလွာင္ရယ္ရယ္ဦးမယ္
ငါဒူးေထာက္ဦးညြတ္တဲ့ အခါတစ္စိမ့္စိမ့္ေက်နပ္ေနဦးမယ္

ဒီအခ်ိန္ေရာက္ရင္
ငါ့စိတ္တံခါးေတြ အကုန္ပိတ္ထားခ်င္တယ္..။
ဒီတစ္ၾကိမ္လည္း...နင့္စိတ္ၾကိဳက္သာ စီရင္သြားပါ။
ငါကိုယ္တုိင္က နင္ဖတ္ဖို႕အတြက္
ခါေတာ္မွီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ...။ ။



အၾကိဳက္ဆုံးကဗ်ာ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, December 06, 2008
ကိုလင္း ဒီပ ကတက္ဂ္ တာပါ။ အၾကိဳက္ဆုံး ကဗ်ာေလး တဲ့..။ ကၽြန္မကလဲ စာေတြကဗ်ာေတြ ဖတ္တာ.. ငယ္ငယ္တည္းက အရမ္း၀ါသနာ ပါေတာ့ ၾကိဳက္မိတဲ့ ကဗ်ာေတြ စာေတြက လည္းအမ်ားၾကီးပါပဲ။ ေလးလုံးစပ္ ကဗ်ာေတြက စလုိ႕ပိုစ့္ေမာ္ဒန္အထိ ဘဘမင္းသု၀ဏ္ ကစလုိ႕ စိုင္း၀င္းျမင့္ အထိ ကၽြန္မလက္လွမ္းမီသမွ် ဖတ္ပါတယ္။

အၾကိဳက္ဆုံးကဗ်ာ ဆိုေတာ့ ကၽြန္မ ဒီကဗ်ာေလးကိုပဲ ေရးဖို႕သတိရတယ္..။ စိတ္ဓါတ္က်လြယ္တဲ့ ကၽြန္မ ဒီကဗ်ာေလးကိုဖတ္ျပီး ခဏခဏ အားတင္းရတယ္။ ကၽြန္မရဲ႕လက္ရွိဘ၀ နဲ႕လည္းတိုက္ဆိုင္တယ္...။

ထိပ္ဆုံးသုိ႕...
တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ
တစ္ေတာင္ဆုံး ျပန္ေတာ့
တစ္လုံးက်န္ ျပန္ေပသမုိ႔
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္နုိးရတယ္
ႀကဳိးေလွ်ာက္ရျပန္။

ခါတေလ တကယ္ပန္းတာေၾကာင့္
ေတာ္ပါၿပီ ဆက္မလွမ္းခ်င္ဘု
ရပ္တန္း႕ ရပ္မယ္ႀကံ။

အမွန္ေတာ့ ျဖစ္နုိင္ပါ့မလား
စခဲ့မိဟာေပါ့
တစ္ေန႔မွာ ဆုံးရာေရာက္ပါလိမ့္
အားေလွ်ာ့ကာ ဆုတ္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔
စိတ္ႏြမ္း အသာေျဖဦး။

မာလာေငြ ကန္ေရေအးရယ္ႏွင့္
ငွက္ေတးကုိ အာရုံဆင္လုိ႔
မူတသြင္ အားအင္သစ္လုိက္ေပါ့
ခ်စ္ဖြယ္လူသား………။

( ရွင္မဟာရဌသာရ )

ဒီကဗ်ာေလးကလဲ ကၽြန္မ ႏွလုံးသားထဲမွာ စြဲေနတာ...။

သင္ေသသြားေသာ္....

ေၾသာ္...လူ႔ျပည္ေလာက၊လူ႔ဘ၀ကား
အိုရနာရေသရဦးမည္
မွန္ေပသည္တည့္။

သို႔တၿပီးကား၊ သင္ေသသြားေသာ္
သင္ဖြားေသာေျမ၊ သင္တို႔ေျမသည္
အေျခတိုးျမွင့္ က်န္ေကာင္းသင့္၏။

သင္၏မ်ိဳးသား၊ စာစကားလည္း
ၾကီးပြားတက္ျမင့္၊ က်န္ေကာင္းသင့္၏။

သင္ဦးခ်၍ အမွ်ေ၀ရာ
ေစတီသာႏွင့္ သစၥာအေရာင္
ဥာဏ္တန္ေဆာင္လည္း
ေျပာင္လွ်က္၀င္းလွ်က္က်န္ေစသတည္း။

( ေဇာ္ဂ်ီ )


ကဗ်ာ ၂ ပုဒ္စလုံး အဓိပၸာယ္အျပည့္ ရွိသလို နားလည္လြယ္ေအာင္ ရိုးရွင္းပါတယ္..။
အားမာန္ အျပည့္လဲ ရွိတယ္ေနာ္...။

ဘေလာ့ေပၚမွာ ဆိုရင္လဲ.. ကၽြန္မဖတ္မိသမွ်ထဲမွာ.. ကိုလင္းဒီပ.. ရဲ႕ကဗ်ာ ခ်ိဳေအးေအးေတြ ... ကၽြန္မၾကိဳက္တယ္ ( ငါ့ပန္းအိုးမွာ ထိုးခြင့္မရတဲ့ ႏွင္းဆီ) ကို ေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္။ ကိုအိုင္လြယ္ပန္ နဲ႕ ကိုတင့္ထူးေရႊတုိ႕ ရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုလဲ ၾကိဳက္တယ္..။ ကိုဒီပ ေျပာသလုိ ကဗ်ာဆိုတာ တီးလုံးထည့္မထားတဲ့ သီခ်င္းေတြပါပဲ..။ ကၽြန္မတို႕ ႏွလုံးသားနဲ႕ လြပ္လပ္စြာ ဆိုညည္းႏိုင္တယ္..။ ကၽြန္မအတြက္လဲ ကဗ်ာဆိုတာ.. အခ်စ္ဦးပါပဲ.. ။ အခ်စ္ဦးကို ဘယ္သူက ေမ့လုိ႕ရမွာလဲ...ေနာ္။ ။


( ဒီပိုစ့္ေလး အတြက္ ကၽြန္မကို တစ္ကူးတစ္က တက္ဂ္ တဲ့ကိုဒီပ ကိုေက်းဇူးအထူးပါ။ တစ္လက္စတည္း.. အေၾကာင္းတစ္ခုေၾကာင့္ ကၽြန္မ စီဘုံးကို ျဖဳတ္ထားလုိက္တဲ့အေၾကာင္း အသိေပးခ်င္ပါတယ္ရွင့္။ ျဖဳတ္လုိက္ ျပန္တပ္လုိက္နဲ႕ အားလုံးလဲ ကၽြန္မကို ေတာ္ေတာ္မ်က္စိေနာက္ေနျပီထင္ပါတယ္။ ကၽြန္္မဘေလာ့ ေမာင္ႏွမေတြထဲက ကၽြန္မကို တစ္ခုခု ေျပာခဲ့ခ်င္တာ အသိေပးခ်င္တာ ဆဲခ်င္တာမ်ားရွိရင္ ကြန္မန္႕မွာ စိတ္ၾကိဳက္ေရးခဲ့ႏိုင္ပါတယ္..။ ကၽြန္မ မသိေသာ.. ကၽြန္မကိုထိခုိက္ျပီး မလုိလားအပ္ေသာ ကြန္မန္႕မ်ားကိုေတာ့ ကၽြန္မ ဖ်က္ပစ္္မွာ ျဖစ္ပါတယ္ရွင့္။ စီဗုံး အတြက္... သူငယ္ခ်င္း ငါးေလး ႏွင့္ ပိစိ တုိ႕အား ေက်းဇူးကမၻာ.. )

ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္..
ေခါင္ေခါင္

ေမြးေန႕..ဆုေတာင္း..

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Thursday, December 04, 2008


(ကိုဂ်ဲ အတြက္...... ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ Hamster တစ္ေကာင္.... )



တစ္ခါတစ္ရံမွာ.. ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔ဆိုတာ...
ေသာၾကာေန႕ျဖစ္ခဲ့တယ္။...
ငါယုံၾကည္တာကေတာ့ အႏူးညံ့ဆုံး ႏွလုံးေသြးစက္ေတြက
သူ႕ရင္ထဲက အမွန္တရားေတြရဲ႕ တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းပဲေနလိမ့္မယ္။
ငါတုိ႕အားလုံးအတြက္ေတာ့ သူဟာ သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ပဲ..
ျငိမ္းခ်မ္းခ်ိဳျမိန္ျခင္းေတြ..သာသူေဆာင္ယူလာေပးတတ္တယ္..။
ငါတုိ႕ရဲ႕အမွားေတြကို နားလည္စြာ ခြင့္လႊတ္တယ္...။
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဆိုးႏြဲ႕မႈေတြကို.. အျပဳံးနဲ႕မသိဟန္ေဆာင္တယ္...။
ငါတုိ႕ရဲ႕ နာက်င္မႈ ေတြကို ေႏြးေထြးစြာ မွ်ေ၀ခံစားတယ္...။
ငါတုိ႕ရဲ႕ ဒဏ္ရာေတြကို ေျဖေျဖာက္ႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္...။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူဟာငါတုိ႕ရဲ႕အစ္ကိုျဖစ္ေနတာကို..ေက်နပ္တယ္..။
ျငိမ္းခ်မ္းပါေစ. အဆင္ေျပသာယာပါေစ..။
ေခ်ာေမြ႕အေႏွာက္အယွက္ ကင္းေသာ ဘ၀လမ္းကို
ခပ္ပိန္းပိန္းမေလးနဲ႕ အတူေလွ်ာက္ခြင့္ရပါေစ...။
ေမွ်ာ္လင့္အိမ္မက္ေသာအရာအားလုံး အပိုင္ရပါေစ....။
ဒါဟာ..ကဗ်ာမဆန္တဲ့ ေမြးေန႔ဆုေတာင္း တစ္ခုျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္...။
တစ္ခါတစ္ရံ..ဒီဇင္ဘာ ၅ ရက္ေန႕ဆုိတာ...
ေသာၾကာေန႕...ျဖစ္ေနခဲ့တယ္...။

ေခါင္ေခါင္



ၾကြားျပီ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, December 03, 2008
အန္တီမမ၀ါ ကကၽြန္မကို ၾကြားခုိင္းတယ္။ အၾကြားပိုစ့္ေရးခုိင္းတယ္။ တက္ဂ္ တစ္ကာ့တက္ဂ္ ထဲမွာ ကၽြန္မအတြက္ ေရးဖုိ႕အခက္ခဲဆုံး တက္ဂ္ပါပဲ။ ဟုတ္တယ္ေလ.. ကၽြန္မမွာ ဘာမွၾကြားစရာလဲမရွိဘူး။ မမ၀ါကေတာ့ ဖိနပ္ေတြ အေၾကာင္းေရးတယ္။ အရမ္းလွတာပဲ ဖိနပ္ေတြ..။ မ်ားလြန္းလုိ႕ ဖိိနပ္ဆိုင္ေတာင္ ဖြင့္လုိ႕ရေလာက္တယ္..။ ကၽြန္မကေတာ့. ဖိနပ္ဆိုလဲ ေ၀ါ့ကင္းရႈး တစ္ရံ ၊ အလုပ္သြားရင္ စီးတဲ့ဖိနပ္တစ္ရံနဲ႕ အၾကမ္းစီးတဲ့ တစ္ရံသာပိုင္ဆိုင္တယ္။ ေ၀ါ့ကင္းရႈးကလြဲျပီးလဲ က်န္တဲ့ဖိနပ္ေတြ ကၽြန္မမၾကိဳက္သလုိ စီးလဲမစီးျဖစ္ဘူး။ အ၀တ္အစားဆုိလဲ တီရွပ္ နဲ႕ ဂ်င္းသာ ၾကဳံသလိုစြပ္ျပီးသြားတဲ့သူ..။ အ၀တ္အစားလဲ ၾကြားေလာက္စရာ မ်ားမ်ားစားစားမရွိ ..။ မိတ္ကပ္လဲ တစ္ခါမွ မလိိမ္းျဖစ္သလုိ အလွျပင္ပစၥည္းေတြလဲ ကၽြန္မမွာ မရွိပါ။ ကၽြန္မမွာ ၾကြားဖို႕ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ မမ၀ါကို ခ်စ္ေတာ့လည္း ၾကံဖန္ျပီး ၾကြားလိုက္ပါတယ္။



အရုပ္ကေလး ေတြခ်စ္ဖုိ႕ေကာင္းတယ္ ေနာ္။ ကၽြန္မပိုင္သမွ် အကုန္ပဲ ..။ ယုံခ်င္ယုံ မယုံခ်င္ေန.. ကၽြန္မအရုပ္ေတြ မခ်စ္တတ္ဘူး။ တစ္ကယ္မခ်စ္တာ..။ ေစ်းၾကီးလုိ႕လဲ ကၽြန္မ မ၀ယ္ႏိုင္ပါဘူး ...။ ဒါေတြ အကုန္ လက္ေဆာင္ရထားတဲ့ အရုပ္ေတြပါ။ သူမ်ားေပးတဲ့ လက္ေဆာင္ ကိုတန္ဖိုးထားတတ္ေတာ့.. ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာ့သိမ္းထားပါတယ္ ။ ၾကြားစရာ ဒီအရုပ္ေတြပဲ မ်ားမ်ားစားစားရွိတယ္။ က်န္တာေတာ့ ဘာမွမရွိဘူး..။ မမ၀ါ ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္...ၾကြားလုိ႕ျပီးျပီ.... မမ၀ါရဲ႕ဖိနပ္ေတြထဲက တစ္ရံေလာက္ေပးေလ... ေနာ္...ဟီး.. :P


လမ္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, November 29, 2008
ကၽြန္မတုိ႕ေတြ အားလုံးလမ္းေတြေလွ်ာက္ဖူးၾကတယ္... ။ စမ္းတစ္၀ါး၀ါးပဲျဖစ္ျဖစ္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေရြးျပီးမွ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေတြပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့။ တြဲေခၚျပီးလမ္းျပမယ့္သူ ရွိတဲ့အခါ ကၽြန္မတို႔ေလွ်ာက္လွမ္းသမွ် လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ အစစအရာရာ အဆင္ေျပျခင္းမ်ားနဲ႕ သြားခ်င္တဲ့ ေရာက္ခ်င္တဲ့ေနရာကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ေရာက္ၾကမွာပဲေနာ္။ လမ္းမသိပဲ စမ္းတစ္၀ါး၀ါး တစ္ေယာက္ထဲသြားေနရတဲ့ သူထက္စာရင္ေပါ့ေလ။ ဘာရယ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး..။ ဒီရက္ေတြမွာ ကၽြန္မလမ္းေတြအေၾကာင္းပဲ စဥ္းစားမိေနတယ္။

ဒီေန႕ေတာ့ရုံးဆင္းတဲ့ အခါကၽြန္မ အိမ္ထိလမ္းေလွ်ာက္ျပန္ဖို႕ဆုံးျဖတ္လုိက္တယ္။ တစ္ခါမွလမ္းေလွ်ာက္မျပန္ဖူး.တဲ့အျပင္ သြားရမယ့္ခရီးကလဲ သိပ္နီးနီးေလးမဟုတ္။ ဘက္စ္ကားမွတ္တိုင္း ၇ မွတ္တိုင္ ၈ မွတ္တိုင္စာေလာက္ေတာ့ ရွိမယ္။ ပိုရင္လဲပိုမယ္ထင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္ျပန္မယ္။ တစ္ခါမွ မေလွ်ာက္ဖူးလုိ႕ စမ္းလဲေလွ်ာက္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မေလွ်ာက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခါက်ေတာ့လည္း ေတြတဲ့ဘက္စ္ကား တက္စီးတာေပါ့။

ကၽြန္မရုံးဆင္းတဲ့အခါ မုိးေတြက တိတ္ခါစ.ဒါေပမယ့္ ဖြဲဖြဲေလး က်ေနတုန္း ။ ပုံမွန္အတုိင္းဆုိရင္ေတာ့ မိုးေတြအုံအုံမိႈင္းမိႈင္း ကိုျမင္တာနဲ႕ စိတ္ကပါ အုံမိႈင္းမိႈင္း ျဖစ္သြားမွာ...။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႕ေတာ့ လမ္းပဲေလွ်ာက္ခ်င္ေနမိတယ္။ မိုးေရေတြက လမ္းေပၚမွာ နဲနဲစီတင္က်န္ေနတယ္။ ေသာၾကာေနဆိုေတာ့Formal လဲ၀တ္စရာမလို .. ကၽြန္မရဲ႕ ပင္ကိုစတုိင္ တီရွပ္နဲ႕ ဂ်င္းနဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး.. ။ လက္ကိုင္အိတ္ကို တစ္ခါမွ ကၽြန္မပုခုံးမွာ မလြယ္တတ္..။ လက္ကေနပဲ ျဖစ္သလုိဆြဲရင္း ေလွ်ာက္ခဲ့တယ္။

ကၽြန္မေျခတစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္တုိင္း ကၽြန္မေျခေထာက္ေအာက္က ေရေတြက တစ္ဖက္ဖက္ဆီကုိကြဲကြာလြင့္စင္သြားတယ္။ ကၽြန္မသေဘာက်လုိ႕ ဆတ္ဆတ္ကေလး ေလွ်ာက္တယ္။ ကၽြန္မလမ္းသြားတဲ့အခါ ဘာကိုမွ သတိမထားတတ္တာ ကၽြန္မအက်င့္။ ကိုယ္သြားမယ့္ေနရာတစ္ခုကလြဲျပီး က်န္တာေတြ ဘာမွမသိသလို လုိက္လဲမၾကည့္တတ္။ အခုလဲ ကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္ေနေပမယ့္ လမ္းေဘး၀ဲယာဘာတစ္ခုမွ မျမင္။ ကၽြန္မစိတ္နဲ႕ကၽြန္မကိုယ္ လြင့္ခ်င္တိုင္းလြင့္ေနတာ....။

အခုလဲ.. ကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္သြားေနရင္းလြမ္းေနျပန္ပါျပီ။ ကၽြန္မရဲ႕အိမ္ကိုလြမ္းတယ္။ ေမၾကီး ကိုလြမ္းတယ္။ လသာလမ္းကိုလြမ္းတယ္။ ေတာင္ၾကီးျမိဳ႕ ကိုလြမ္းတယ္။ အင္းထဲက လယ္ရွည္ရြာေလးကိုလြမ္းတယ္။ စတူဒီယိုထဲက ေန႕ေတြကိုလြမ္းတယ္။ အိုင္စီပြဲ ၾကည့္ခဲ့တာေတြကိုလြမ္းတယ္။ ေဘာလုံးပြဲၾကည့္ခဲ့တာေတြလြမ္းတယ္။ ေမာင္ေလးအငယ္ဆုံးေလးကိုလဲ လြမ္းတယ္။ ဟသၤာတျမိဳ႕ေလးကိုလဲ လြမ္းတယ္။ ကၽြန္မကိုခြဲခြာသြားတဲ့ ကၽြန္မ ရည္းစားကိုလဲလြမ္းတယ္။ ကၽြန္မစာသင္ေပးခဲ့တဲ့ ကေလးေတြကိုလဲ လြမ္းတယ္။ ေက်ာင္းတက္တုန္းက အေၾကာင္းေတြလြမ္းတယ္။ တုိ႕ဟူးေႏြးပူပူေလး ကိုလြမ္းတယ္။ ကၽြန္မကို အရမ္းနားလည္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၁ ေယာက္ကိုလြမ္းတယ္။
လြမ္းတယ္..လြမ္းတယ္.. အလြမ္းေတြ အမ်ားၾကီးပဲ။

ေတြ႕လားကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္ရင္းနဲ႕လြမ္းေနတာ...။ နီးလာျပီ ကၽြန္မအခန္းကိုျပန္ေရာက္ဖုိ႕ ။ စုစုေပါင္း ကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္ခ်ိန္ ၁ နာရီ ၁၅ မိနစ္ တိတိ။ ေျခေထာက္လဲ မေညာင္းဘူး၊ ေမာလဲမေမာဘူး။ ေနာက္ေန႕လဲ ကၽြန္မလမ္းေလွ်ာက္ျပန္မယ္။ အခုလုိပဲ လြမ္းျပီးေတာ့ေပါ့။

Ten Things I Hate About Myself

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, November 26, 2008
ခ်စ္သယ္ရင္း ပိက်ိတက္ဂ္ ထားလုိ႕........

ဒါေတြေၾကာင့္ ကုိယ့္ကိုယ္ကိုမုန္းတာ

၁။ ေဒါသၾကီးတဲ့သူ
၂။အစြဲအလန္းၾကီးတဲ့သူ
၃။ေလာဘၾကီးတဲ့သူ
၄။စိတ္ကူးယဥ္လြန္းတဲ့သူ
၅။အမွတ္မရွိတဲ့သူ
၆။တစ္ဇြတ္ထိုး စြတ္လုပ္တဲ့သူ
၇။အီမိုးရွင္းေတြကို ခံႏိုင္ရည္မရွိတဲ့သူ
၈။တစ္ေန႕ကို ၁၈ နာရီေလာက္အိပ္ႏိုင္တဲ့သူ
၉။အားနာျပီးဂတိေတြေပးတတ္တဲ့သူ
၁၀။ေပါေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္တဲ့သူ

မေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီးက်န္ေသးတယ္... ပိက်ိ က ၁၀ ခုပဲဆိုလုိ႕.....

အလြမ္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, November 15, 2008
ကဗ်ာအေဟာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပဲ ျပန္တင္ေပးလုိက္ပါတယ္။ ဖတ္ျပီးသားသူေတြလဲ အသစ္လုိပဲ ျပန္ခံစားေပးေပါ့ေနာ္။အျမဲလာလည္ေပးေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အားလုံးကို ေက်းဇူးကမၻာပါ။ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစရွင္။

အလြမ္း

စိတ္ထဲမွာ ေရးထားတဲ့ မင္းနာမည္
စိတ္ထဲမွာ ေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ မင္းရနံ႔
စိတ္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ မင္းရယ္သံ
စိတ္ထဲမွာ ထပ္တူက်ေနတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာ
ခ်စ္လြန္းလို႕ .... မင္းကိုငါ ေမ့ထားတယ္

ငါမေရးျဖစ္တဲ့ စာသားေတြလို မင္းစကားသံေတြ
ငါမအိပ္ျဖစ္တဲ့ ညေတြလို မင္းမနက္ခင္းေတြ
ငါမနမ္းရႈိက္ဖူးတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြလို မင္းပါးျပင္ေတြြ
ငါမသိခဲ့တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြလို မင္းလိွ်႕၀ွက္ခ်က္ေတြ
ငါလြမ္းဆြတ္လြန္းတဲ့ ႏူးညံ႔မႈတစ္ခုလို မင္းေမတၱာတရားေတြ
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ...... ငါေမ့ေလ်ာသြားမွာကိုပဲ စိုးရိမ္မိတယ္...

မင္းမ်က္ႏွာေလး မျမင္ရေတာ့ကတည္းက
ငါ့မ်က္လံုးကြယ္ သလိုခံစားခဲ့ရတာ
မင္းစကားသံေလး မၾကားရေတာ့ကတည္းက
ငါ့နားကန္းသြားသလိုခံစားခဲ့ရတာ
ေနာက္ဆံုးမွာ........
အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ဘယ္ရြာလုိ႕ရြာရမွန္းမသိတဲ့
မိုးတိမ္ေတြ.. ေပြ႕ပိုက္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုပဲ
ငါ့အိမ္မက္ထဲမွာ....... က်န္ခဲ့တယ္

ပင္လယ္အညိႈ႕ခံ ရတဲ့ညေန...

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, November 01, 2008
နာရီေပါင္းဘယ္ေလာက္ၾကာမွန္း မသိေအာင္ ကၽြန္မ ဒီေနရာမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနခဲ့တယ္။ ေလေတြက အရပ္ရွစ္မ်က္ႏွာကေန တစ္ရပ္စပ္ တိုက္ေနခဲ့လုိ႕ ကၽြန္မဆံပင္ေတြ ကပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ဖြာလန္က်ဲေနျပီ။ ဒီေနရာမွာ မိန္းမတစ္ေယာက္ ၾကာျမင့္စြာ ျငိမ္သက္တိတ္ဆိတ္ေငးေမာ ေနျခင္းက ဘယ္သူ႕အတြက္မွ အံၾသစရာ ေတာ့မေကာင္းပါ။ ကၽြန္မေရွ႕က ပင္လယ္ရဲ႕ အနားသတ္ေလး မွာ ၀င္လုဆဲဆဲေနေရာင္ရဲ႕ အ၀ါေရာင္ ေတြျဖာထြက္ေနတယ္။ အ၀ါေရာင္ေတြရဲ႕ ညိႈ႕တတ္တဲ့ အလင္းေတြနဲ႕ ေနာက္ခံ ေကာင္းကင္ ရဲ႕ နက္ရိႈင္းေသာ အျပာေရာင္တို႕ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ျပင္းအားခ်င္း ဆန္႕က်င္ေနၾကတယ္။

ဒီေနရာမွာ မ်က္စိတစ္ဆုံး နက္ရိႈင္းက်ယ္ျပန္႕ၾကီးမားတဲ့ ေၾကာက္စရာ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကို မ်က္ေတာင္္မခတ္ေငးေမာေနႏိုင္တယ္။ အဲဒီမ်က္လုံးေတြမွာ မ်က္ရည္ေတြ အိုင္ထြန္းလိမ့္ဆင္း က်ေနရင္ေတာင္ ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္မိႏိုင္ဘူး။ ဒီေနရာက ရွိရွိသမွ် သူေတြအားလုံး ကိုယ့္သီးသန္႕ကမၻာထဲမွာ ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ ေနထိုင္ႏိုင္ၾကတယ္။ ကၽြန္မကိုယ္တိုင္လဲ လြမ္းဆြတ္အားငယ္ျခင္း ဆိုတဲ့ သီးသန္႕ကမၻာထဲမွာ ျဖတ္ေတာက္ေႏွာက္ယွက္မယ့္သူမရွိ အၾကာၾကီး လြတ္လပ္စြာ လြင့္ေမ်ာေနခဲ့ျပီးျပီ။

ကၽြန္မရဲ႕ေရွ့တည့္တည့္ ပင္လယ္ျပင္ၾကီးရဲ႕ ဟုိးအေ၀းမိုင္ေပါင္ေထာင္ခ်ီတဲ့ ေနရာေလး တစ္ခုမွာကၽြန္မရဲ႕အိမ္က်န္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကိုေႏြးေထြးစြာ ခ်စ္ခင္ၾကင္နာယုယ တတ္တဲ့ ေမာင္ႏွမေတြက်န္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မမ်က္ႏွာကို အရိပ္တစ္ၾကည့္ၾကည့္ အကဲခတ္ျပီး လုိအပ္သမွ် စိတ္ဓါတ္ခြန္အားေတြ ေပးတတ္တဲ့ ကၽြန္မရဲ႕ အေမက်န္ခဲ့တယ္။ ကၽြန္မကို ကူညီစာနာ နားလည္ေပးျပီး ကၽြန္မဘက္က ရပ္တည္ေပးတတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ က်န္ခဲ့တယ္။ အခု ကၽြန္္မအနားမွာေတာ့ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းတဲ့ပင္လယ္ျပင္ၾကီးနဲ႕ သူစိမ္းဆန္တဲ့လူေတြ..... ။

ကၽြန္မအိမ္ျပန္္ခ်င္ျပီ။ ကၽြန္မလာခဲ့တဲ့ ေနရာတစ္ခုကိုအျပီးျပန္သြားခ်င္ျပီ။ ဒီပင္လယ္ဆီကိုေရာက္တိုင္း ကၽြန္မအိမ္ျပန္ခ်င္တယ္။

ပင္လယ္ဟာ အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ့ ကၽြန္မကို အစြမ္းကုန္ ညိႈ႕ယူေနတယ္။



ကၽြန္မရဲ႕ေငြေရာင္လမင္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, October 27, 2008
ကၽြန္မရဲ႕လမင္းဆီက အလင္းတန္းေတြ မွာဆြဲငင္တတ္တဲ့ စြမ္းအားေတြ ရွိိတယ္။ ကၽြန္မလမင္းဆီက အလင္းတန္းေတြ ေရာင္ျပန္ဟပ္ ျပီးေရာက္လာတတ္တိုင္း ကၽြန္မႏွလုံးသား တစ္ခုလုံးတုန္ခုိက္ျပီး ဘာမွမက်န္ရွိေတာ့သလုိမ်ိဳး လိႈက္ဟာစြာ နာက်င္ျပီး က်န္ရစ္ခဲ့တတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအလင္းတန္းေတြကို ကၽြန္မ မက္ေမာစြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ခဲ့ဖူးတဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းလဲ မနည္းခဲ့ဘူး။ ကၽြန္မရဲ႕ ႏူးညံ့ေအးစိမ့္ေနတဲ့ ႏွလုံးသားေပၚကို ကၽြန္မလမင္းရဲ႕ အလင္းတန္းေတြ ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္ေရာက္လာမွာလဲ။

အေ၀းၾကီးက လမင္းရယ္ ကၽြန္မရင္ထဲက ဆြဲႏုတ္ယူသြားတဲ့ တမ္းတျခင္းေတြကို ျမင္ေတြ႕ႏိုင္မလား။ အဲဒိလုိ္ျမင္ေတြ႕ႏိုင္ဖို႕ လမင္းရဲ႕ ႏွလုံးသားမွာ တစ္ျခားေသာ တြယ္ျငိမႈေတြ ကင္းလြတ္အားလပ္ေနပါ့မလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ကၽြန္မကို သတိတရ ရွိဖို႕ေတာင္ သူ႕ႏွလုံးသား အားလပ္ေနမည္မဟုတ္ပါ။အဲသည့္ အျဖစ္ကေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႕ေတာင္ ရင္မဆိုင္ရဲေသာ က်ိန္စာတစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မလက္ခံရမယ့္ အမွန္တရားတစ္ခုလဲ ျဖစ္ေနျပန္တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႕အလင္းေရာင္ဟာ ကၽြန္မရင္ထဲမွာ ဆန္းၾကယ္စြာ ထြန္းလင္းေတာက္ပခဲ့ဖူးတာ သူအသိဆုံးပါပဲ။ အဲဒိအခိုက္အတန္႕ေတြ တုန္းက ကၽြန္မရဲ႕ ေမွာင္နဲ႕မည္းမည္း ဘ၀ထဲမွာ အဓိပၸယ္အရွိဆုံး၊ အလင္းလက္ဆုံး ၊အလွပဆုံး လမင္းတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ဖူးတာပဲေလ။ ဆြဲငင္တတ္တဲ့ အလင္းတန္းေတြ အတြက္ ကၽြန္မရဲ႕ ေငြေရာင္လမင္းကို အရူးအမူးေက်းဇူးတင္တယ္။


ဘာညာသရကာ Tag

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, October 24, 2008
ဗီလိန္ အတြက္ ပိုစ့္ပါ.. မအားတဲ့ ၾကားကေရးလုိက္ပါျပီ.. သူကေတာ့ ခုခ်ိန္မွာ ဟက္ပီး ဒီပါပလီ ဆိုျပီး ေကအယ္လ္ မွာ ေပ်ာ္ေနမွာေပါ့။ ေကာင္းပါတယ္ .. ေပ်ာ္ၾကပါ။ ေပ်ာ္ႏိုင္ၾကပါေစ... ေခါင္ေခါင္ ကေတာ့ အလုပ္ေတြ တစ္ပုံၾကီးနဲ႔ ခ်ာလပတ္ ရမ္းေနတုန္းပါပဲ။ အစ္ကုိအမ သူငယ္ခ်င္း ေမာင္ေလး ညီမေလး အားလုံး ဟက္ပီး ဒီပါပလီ ပါေနာ္။ ေပ်ာ္ရြင္ၾကပါေစ။ အဆင္ေျပၾကပါေစ။

ဗီလိန္ေရ.. ကၽြန္မ ေမးခြန္းေတြ ေျဖတဲ့ပုံစံမ်ိဳးပဲေရးထားတယ္။ ကၽြန္မလဲ ၁၀၀ ရေအာင္ ၾကိဳးစားျပီး ေျဖထားပါတယ္။

၁။ သူ နဲ႕ ဘယ္လိုပက္သက္လဲ။
အရမ္းေကာင္းတဲ့ ေဘာ္ဒါပါ။ ကၽြန္မ ႏွိပ္စက္သမွ် သည္းခံတယ္။ အျမဲတမ္း ကၽြန္မ ကို စႏႈတ္ဆက္တယ္။
ကၽြန္္မတို႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွ အရမ္းေကာင္းတဲ့ Relation ရွိတယ္။

၂။သူ႕အေပၚထင္ျမင္ခ်က္ (၅)ခ်က္
ဆရာလုပ္တယ္
သူမ်ားကုိ အျမဲဒုကၡေပးဖို႕စဥ္းစားတယ္
ရယ္စရာေျပာတတ္တယ္
ဇီဇာေၾကာင္တယ္
အရမ္းစတယ္

၃။အမွတ္တရ အျဖစ္ဆုံးသူလုပ္ေပးခဲ့ဖူးတာ-
ကၽြန္မ ပုိစ့္တစ္ခု တင္ရင္း ဘာေတြမွားႏွိပ္မိမွန္း မသိဘူး။ အားလုံး ေပ်ာက္ကုန္ေရာ.. အဲဒါ သူျပန္လုပ္ေပးတယ္ အကုန္လုံး ျပန္ရေအာင္။ အဲဒိ တုန္းက ကၽြန္မ ကဘယ္လုိ မွ မရေတာ့လို႕ အရမ္းစိတ္ညစ္ေနျပီ။ သူက အခါခါ မရရေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးတယ္။ ဗီလိန္... အဲဒိတုန္းက တစ္ကယ္ေက်း ဇူးပဲ။ မေျပာရဘူး ဆိုလို႕..ခုမွေျပာတာ:P

၄။အမွတ္တရ အျဖစ္ဆုံး သူေျပာခဲ့တဲ့ စကား-
ကၽြန္မ ကိုမင္းသမီးလုပ္တဲ့။ သူက ၂ ကိုယ္ခြဲ မင္းသားေရာ ဗီလိန္ေရာ..လုပ္မယ္.. အဲလို ေျပာဖူးတယ္။

၅။သူသာ ကၽြန္မခ်စ္သူျဖစ္လာခဲ့ရင္-
ကၽြန္မနားမွာပဲအျမဲ ေနေပးေပါ့

၆။ကၽြန္မခ်စ္သူျဖစ္လာရင္ သူဘာေတြ ေျပာင္းလဲရမလဲ-
ဇီဇာ မေၾကာင္နဲ႕. ကၽြန္မကို အျမဲနားလည္ေပးဖို႕ ၾကိဳးစား. ကၽြန္မက တစ္ခါတစ္ေလ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ေလ..

၇။သူက ကၽြန္မ ရန္သူျဖစ္ေနမယ္ဆိုရင္-
ကၽြန္မသူနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ သူအေၾကာင္းဘယ္ေတာ့မွ မစဥ္းစားေတာ့ဘူး။

၈။ရန္သူျဖစ္လာစရာ အေၾကာင္းရင္းကေရာ-
သူကၽြန္္မ အေပၚမရိုးသားလုိ႕.. ကၽြန္မကုိ ညာလို႕.. အဲဒါေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မွာပါ။

၉။သူ႕အတြက္ ဆႏၵအရွိဆုံး လုပ္ေပးခ်င္တာေလး-
ကၽြန္မခ်က္တဲ့ ျဖစ္သလုိ ဟင္းေတြ အတင္းစားခိုင္းမယ္.. ဟီးဟီး

၁၀။သူ႕အေပၚ ျခံဳျပီးသုံးသပ္ၾကည့္ရင္-
ဗီလိန္ဆိုတဲ့ အတိုင္း တစ္ခုမွ ေကာင္းတာ မရွိပါဘူး။ ကၽြန္မ ကိုေတာ့ သည္းခံရွာတယ္။ :P ျပိဳင္ျပီးေျပာတိုင္း မႏိုင္လုိ႕တဲ့.... ။

၁၁။ကၽြန္မ အေပၚပတ္၀န္း က်င္ရဲ႕ထင္ျမင္ခ်က္ေတြကို ဘယ္လုိျမင္လဲ-
ဘယ္လုိမွ မျမင္ပါဘူး။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပဲအျမဲ ေကာင္းေအာင္ၾကိဳးစားေနပါတယ္။

၁၂။ကုိယ့္ကိုယ္ကုိ ေက်နပ္မိတဲ့ Characteraistic ေလးေျပာျပပါ-
Good listening, good social dealing , good interpersonal skill ,easy to make friend, try to honest all da time and so much more.... hee heee :P

၁၃။ကုိယ့္ကိုယ္ကို အမုန္းဆုံး Characteraistics..-
Absent minded, messy, cheeky, chusey, lazy.. :P

၁၄။ကိုယ္အျဖစ္ခ်င္ဆုံး လူစားမ်ိဳးက -
ကုိယ့္အိမ္မက္ေတြ အားလုံး တစ္ကယ္ျဖစ္လာေအာင္ ဖန္တီးႏိုင္တဲ့သူေပါ့

၁၅။ခ်စ္ခင္ ဂရုစိုက္တဲ့သူေတြကုိ ေျပာခ်င္တာ-
က်န္းမာေရးကို ဂရုစိုက္ .. အေကာင္းဘက္က တတ္ႏိုင္သမွ်ေတြးပါ.. ဘ၀ဆိုတဲ့ အခ်ိန္က အရမ္းတုိေတာင္းတယ္။ ခ်စ္ခင္ ရတဲ့သူေတြ နဲ႕ အတုူရွိေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးထားေပးၾကပါ။

၁၆။ ကၽြန္မ ျပန္တက္ခ္ ဖို႕ေရြးထားတဲ့ သူငယ္ခ်င္း (၁၀) ေယာက္ပါ။. တက္ခ္ ပိုစ့္ေတြ အတြက္ အရမ္းအားနာပါတယ္။ အဆင္ေျပမွပဲ ေရးေပးပါ။ ေရးျပီးသားဆိုလဲ ရပါတယ္။ Enjoy!

၁)ခ်စ္ငါးေလး
၂)ခ်စ္သဥၥာ
၃)ေမာင္ေလး သံလြင္
၄)ကိုဗီလိန္
၅)အိမ္
၆)ခ်စ္ငြန္ငယ္
၇)အဘ သတုိးရာဇာ
ဂ)ခ်စ္ဘုိး
၉)ကိုဂစ္တာ
၁၀)ကိုမိုးသား

၁၇။ ၇ ေယာက္ေျမာက္လူနဲ႕ ဘယ္လုိပက္သက္လဲ-(သတိုးရာဇာ)
သတိုးလား .. အျမဲတမ္း Fighting play ေနၾကတယ္ေလ။ မယုံရင္ ေမးၾကည့္ ။ ေခါင္ေခါင္ကို ေၾကာက္လားလုိ႕..။

၁၈။ ၉ ေယာက္ေျမာက္က ေယာက်္ားလား ၊ မိန္းမလား။(ကိုဂစ္တာ)
ေယာက်္ားပါ။ အရမ္းရစ္တတ္တဲ့ ေယာက္က်္ား..။

၁၉။ ၆ နဲ႕ ၉ နဲ႕ အတူရွိေနရင္ ေကာင္းပါသလား။(ငြန္ငယ္ နဲ႕ ကိုဂစ္တာ)
မေကာင္းဘူးထင္တယ္။ တစ္ေယာက္ က ႏိုင္ငံေရးသမား . တစ္ေယာက္က ကဗ်ာဆရာ..

၂၀။ ၂ ေယာက္ ေျမာက္ကဘာေတြ သင္ၾကားေနလဲ( သဥၥာ)
အခု သင္ေနတာ ေတာ့ တရုတ္ျပည္ က တရုတ္ေက်ာင္း မွာ တရုတ္စာေတြ သင္ေနတယ္။ ရည္ရြက္ခ်က္ကေတာ့ ဘာလဲသိဘူး....:P

၂၁။ ၃ ေယာက္ေျမာက္နဲ႕ စကားစျမည္ ေျပာခဲ့တဲ့ အခ်ိန္ေလး။ (ေမာင္ေလး သံလြင္)
မေန႕က ပဲေျပာခဲ့တယ္။

၂၂။ ဂ ေယာက္ေျမာက္ ၾကိဳက္တဲ့ အဆိုေတာ္ေတြ...(သက္တန္႕)
မ်ိဳးၾကီး၊ အငဲ။ ေလးျဖဴ တဲ့ သူလဲ IC ပဲ။

၂၃။ ၁ မွာ ညီအစ္ကုိ ေမာင္ႏွမေတြ ရွိလား။ (ငါးေလး)
ညီတစ္ေယာက္ ညီမ တစ္ေယာက္ ရွိတယ္။

၂၄။ ၃ ရဲ႕ အခ်စ္ကုိ ရယူဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိလား။ (ေမာင္ေလး သံလြင္)
ေနဦး David နဲ႕ တိုင္ပင္လုိက္ဦးမယ္. :P

၂၅။ ၇ ေယာက္ေျမာက္ ကိုေရာ... ( သတုိးရာဇာ)
ရွိတယ္။ ၾကံေနတာ ၾကာျပီေလ. :P

၂၆။ ၄ ေယာက္ေျမာက္ ကေရာ လူလြတ္ပဲလား .( ဗီလိန္)
ဟုတ္ဘူး။ ကေလး အေဖ.. သူ႕ကေလး ၂ ေယာက္က အမႊာပူး။

၂၇။ ၅ ေယာက္ေျမာက္ ရဲ႕ နာမည္ အရင္းကိုသိလား။( အိမ္)
သိဘူး။ Nick ပဲ သိတယ္။

၂၈။ ၄ ေယာက္ေျမာက္ ရဲ႕ ၀ါသနာ ကဘာလဲ ( ဗီလိန္္)
သူမ်ားကို ဒုကၡ ေပးဖို႕ ၊ မေကာင္းၾကံဖို႕၊

၂၉။ ၅ နဲ႕ ၆ ရဲ႕ ႏွစ္ေယာက္ၾကားက အေျခအေန ( အိမ္ နဲ႕ ငြန္ငယ္)
တစ္ေယာက္နဲ႕ တစ္ေယာက္ သိေတာင္ မသိဘူးနဲ႕႔ တူတယ္။

၃၀။ ၁ေယာက္ေျမာက္ သူငယ္ခ်င္းက ဘယ္မွာ ပညာ သင္ၾကားေနလဲ ( ငါးေလး)
Moscow မွာ ကြန္ပ်ဴတာ ေတြ ကို ဘယ္လုိ ကလိ ရမလဲ သင္ေနတယ္။ ခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ သူျပင္ေပးလုိက္လုိ႕ ကၽြန္မ လက္ပေတာ့ ဘာသံမွ မထြက္ေတာ့ဘူး။

၃၁။ ၆ ေယာက္ေျမာက္သူ ငယ္ခ်င္း အေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါ (ငြန္ငယ္)
တစ္ျမိဳ႕ထဲ ေနခဲ့ၾကဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြေလ .. ဒီတစ္ပါတ္ တနဂၤေႏြ သူတို႕ အိမ္မွာ အလႈဳ ရွိတယ္။ သြားစားမလုိ႕..။

၃၂။ ၈ ေယာက္ေျမာက္ အေပၚမွာ ခံစားခ်က္ မ်ားမ်ား ထားခဲ့ဖူးလား။(သက္တန္႕)
ထားတာေပါ့။ ဘိုးက သူ႕ေမာင္ေလး နဲ႕သေဘာတူတယ္တဲ့.. အတင္းၾကီးပဲ.. :P

၃၃။ ၉ ေယာက္ေျမာက္ သူငယ္ခ်င္း ကဘယ္မွာေနတာလဲ။( ကိုဂစ္တာ)
ရန္ကုန္မွာ

၃၄။ ၃ ေယာက္ေျမာက္ သူငယ္ခ်င္းက ဘာအေရာင္ၾကိဳက္လဲ။ ( ေမာင္ေလး သံလြင္)
အျပာေရာင္ ထင္တာပဲ။ သူ႕ေမြးေန႕ မွာ ၀တ္ထားတာ အက်ီက အျပာေရာင္ေလး..

၃၅။ ၅ နဲ႕ ၆ က သူငယ္ခ်င္းေကာင္းေတြ လား( အိမ္ နဲ႕ ငြန္ငယ္)
ေနာက္ေတာ့ ျဖစ္လာမယ္ ထင္တယ္။

၃၆။ ၁ ေယာက္ေျမာက္ မွာ အိမ္ေမြးးတိရိစာၦန္ ရွိလား။ ( ငါးေလး)
ဒီေကာင္က ေၾကာင္ဆို အေသခ်စ္ေလ။ ေၾကာင္တစ္ေကာင္ေတာ့ ရွိပါ့။

၃၇။ ၂ က စြဲေဆာင္မွဳအရွိဆံုး sexiest person လား? ( သဥၥာ)
တိုင္ကြယ္ျပီးၾကည့္ ရင္ေတာ့ so sexy.. he hee :P ( သယ္ရင္း စိတ္ဆိုးနဲ႔)

၃၈။ ၁၀ ေယာက္ေျမာက္က ဘာေတြ လုပ္ေနလဲ( ကိုမိုးသား)
( ဘေလာဂင္း အေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ သိေအာင္ လုပ္ေနတယ္ ထင္တယ္။ ခဏ ခဏ လာေမးလုိ႕ေလ.. :P )

တက္ခ္ တဲ့ သူေရာ.. တက္ခ္ ခံ လုိက္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္း အေပါင္းတို႕ေရာ အားလုံးကုိ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
enjoy in my post! love you all :P :P









Funny Tag from SIM star " ThanLwinHero"

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, October 24, 2008
It's about to tag me from my naughty , messy , cutie brother " ThanLwinHero".( You make me small, hah, anyway I posted for you, besides I am going damn busy.. ). ok, check it out..
Here you are.....

(1) Your relationship with him:
Dude.., we are going very well. rite?

(2)Your five impression of him:
1st - Funny
2nd - Good attitude
3rd - Outgoing
4th - Optimitics
5th - Naughty and playful ( dude, am i rite? )

(3)The most memorable thing that he had done for you:
My dude, gonna be in my ever lasting memory, cus he remember me tag ever :P then, he was my fri's fri also but he didn't tell me about it for a long time. see? how naughty!

(4)The most memorable thing that he had said to you:
He push me out in his one post, i am the 1st one gal he met in blog .I was so pleased in it.

(5)If he become your lover ,you will:
I'll never let him go by my side. :P

(6)If he become your lover, thing he have to improve:
Have to patient my chusey mind, have to love me only , even dun hav to lookin at other gals.

(7)If he become your enemy, you will:
Never try to meet him again.Never pick up his call. Just forget abt him.

(8)If he become your enemy, the reson will be:
May be , he did't honest in me, mean he tried to lie me.

(9)The most desired thing you want to do for him now is:
Want to help him, for his assignments and exams.

(10)Your overall impression of him:
He's pretty good guy, wid nice heart.

Dude, hope u feel well in it. xo much thk for sharing. pls, u read on the rest questions for Villain post, i better try to write MM to be feel free all my fris. ok? by da way, give my love to my jit fri, David.. :P.. All da best.




သင္သိပါ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, October 19, 2008
နားမေထာင္ခ်င္တဲ့သင့္နားအတြက္
ငါ့ရင္မွာပ်ားရည္လိုခ်ိဳတဲ့စကားေတြရွိတာ
သင္သိပါ......။
မၾကည့္ခ်င္တဲ့သင့္မ်က္ဝန္းအတြက္
ငါ့ရင္မွာအဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့စိတ္ကူးေတြရွိတာ
သင္သိပါ......။
ငါ့ဆိုအိမ္မက္ထဲေတာင္မုန္းတဲ့
ငါ့ဆိုတေစတေကာင္လိုေၾကာက္တဲ့
ငါ့ဆိုလူပ်က္တစ္ေယာက္လိုထင္တဲ့
ငါ့ဆိုလူဆိုးတစ္ေယာက္လိုထင္တဲ့
ငါ့ဆိုေရာဂါဆိုးတစ္ခုလိုေရွာင္တဲ့
သင့္အတြက္ငါ့ရင္ထဲမွာဝွက္ထားတဲ့
ိအမည္မသိေရွးစာဆိုရဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ရွိတာ
သင္သိပါ.............။
ေသရည္ဝေနတဲ့ ဘီလူးတစ္ေကာင္ရွိတာ
သင္သိပါ.............။
ငါ့အနာဂါတ္ကို ငါမသိ
မနက္ဖန္တိုင္းလည္းငါမသိ
ဒီေန ့........
သင့္အတြက္ငါဘာမဆိုျဖစ္တာ
သင္သိပါ.............။

ေ၀မင္း



ညာဘက္လက္အေၾကာင္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, October 17, 2008
အဲဒိ....ငါ့ရဲ႕ညာဘက္လက္....
လက္ေရးလွသေလာက္ ဘာမွ အသုံးမက်တဲ့လက္
ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ဖမ္းဆုပ္ဖုိ႕ တစ္ခါမွ မေသခ်ာတဲ့လက္
၀တ္ေက်တမ္းေက် လက္ဆြဲ ႏႈတ္ဆက္ရမွာေတြ ကိုမ၀ံ့ရဲတဲ့လက္
တစ္ေန႕မွာ လက္ခ်ည္းသက္သက္ ျပန္လာရမွာ ေသခ်ာေနတဲ့လက္
ဘယ္နဲ႔ညာနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မွ သဟဇာတ မျဖစ္တဲ့လက္
တည္ေဆာက္ဖန္တီးဖို႕ထက္ ေခ်မြဖ်က္ဆီးဖုိ႕ ပိုအားသန္တဲ့လက္

ဒီတစ္သက္မွာ ဒီလက္နဲ႔
ညီမွ်ျခင္းျဖစ္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားရမွာ
ငါ.... တစ္ကယ္ရင္ေမာပါတယ္။


အခ်စ္ဆုိသည္မွာ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, October 11, 2008
အခ်စ္ဆုိသည္မွာ...

ဒီေခါငး္စဥ္နဲ႔ ကိုေအာင္သာငယ္. ကိုၾကယ္ဇင္ေသြး နဲ႕ အဘ သားထူး တုိ႔က ကၽြန္မ ကိုTag ထားပါတယ္။ကၽြန္မကို မွတ္မွတ္ရရ သတိတရTag တဲ့ အတြက္လည္း ကၽြန္မ အစ္ကုိ (၃) ေယာက္ကုိ ေက်းဇူး အထူးတင္ပါတယ္။ ဒီပုိစ့္ေလးက ကၽြန္မ တစ္ေယာက္ထဲနဲ႔သာ သက္ဆုိင္ျပီး ကၽြန္မကိုယ္တုိင္ နားလည္ခံစား ခဲ့သမွ်သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဖတ္ျပီး အဆင္မေျပခဲ့ဘူး ဆုိရင္ နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးပါ။

အခ်စ္...


(၁) အေယာင္ေဆာင္ထားတဲ့ မိုးတိမ္ေတြ

(၂) ေနေရာင္ျခည္ျဖာက်ေနတဲ့ သစ္ရြက္ေၾကြလမ္းကေလး

(၃)သက္တန္႔ေတြကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ျပန္ျမင္ေနရတဲ့ ေရျပင္က်ယ္

(၄)မင္းမ်က္ႏွာကုိ ဘိန္းစြဲသလို စြဲခဲ့တဲ့ ေဖေဖာ္၀ါရီ

(၅)ပါးလ်ေသာ သစၥာတရားမ်ား

(၆)ဘယ္ဘက္ပါးျပင္ နာက်င္နီရဲသြားခဲ့တဲ့ အစိမ္းပုတ္ေရာင္ညေန

(၇)လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပး သြားတဲ့လိပ္ျပာ

(ဂ)အေၾကြးမေက်ေသာ ႏွစ္ လ ရက္မ်ား

(၉)အေ၀းဆုံး ေနာက္ဆုံးစာမ်က္ႏွာ

(၁၀)တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ မုိးေရစက္မ်ားထဲမွာ......

လူတိုင္းမွာေတာ့ ကိုုယ္ယုံၾကည္ခံစား ေမွ်ာ္လင့္ရာ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုခု ေတာ့ရွိၾကမွာပါ။ ဒီပိုစ့္ကုိ ဖတ္တဲ့သူတုိင္းကုိ ျပန္Tag ပါတယ္။ အခ်စ္ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းေလး မွ်ေ၀ေပးခဲ့ပါ။ ေက်းဇူးပါရွင့္။



ျဖစ္သလုိ စားသလားတဲ့..

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, October 06, 2008
စာေရးေကာင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းပန္းခ်ီ ဆရာမ နန္းညီ တက္(Tag) ထားတာေလးပါ။ သူငယ္ခ်င္းကုိ ဖတ္ေစခ်င္ေတာ့လည္း မနဲကုတ္ကပ္စဥ္းစားျပီး ေရးလုိက္ပါတယ္။ အၾကာၾကီးေနမွ ေရးျဖစ္လုိ႔ စိတ္မဆုိးပါနဲ႔ ဆရာမေရ။ကဲ ဆရာမနန္းညီေရ... စိတ္ၾကိဳက္သာဖတ္ေတာ့ေနာ္။ နန္းညီ လိုေတာ့ ကၽြန္မက ဗဟုသုတရေအာင္ ရသေျမာက္ေအာင္ မေရးတတ္ဘူး။ ကၽြန္မက ေပါက္ကရေတြပဲ ေရးတတ္တာေလ။ကဲေရးျပီေနာ္... ။

ျဖစ္သလုိစားတတ္တဲ့ ကၽြန္မ...
ကၽြန္မငယ္ငယ္ေလးထဲက ျဖစ္သလုိစားတတ္ပါတယ္။ ၾကံဳရာစားတယ္။အစားအေသာက္ကုိ လဲသိပ္ဂ်ီးမမ်ား ပါဘူး။အစားအေသာက္အတြက္ သိပ္ျပီးလဲအပင္ပန္းမခံဘူး။ အခ်ိန္ကုန္မခံဘူး။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ရမွာကုိ စိတ္လဲမရွည္ဘူး။ ပ်င္းတာလဲပါတယ္။တစ္ျခားအိမ္အလုပ္ေတြကိုသာ ပင္ပင္္ပန္းပန္းလုပ္ပစ္ခ်င္္တယ္။ ခ်က္ျပဳတ္ေက်ာ္ေလွာ္ရမွာကုိေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ ကၽြန္မ အေမ့အိမ္ေရာက္တဲ့ အခ်ိန္ေတြတုိင္း ဟင္းေတြဖြယ္ဖြယ္ရာရာ အေမကုိယ္တုိင္ခ်က္ေကၽြးတယ္။ အေမက ဘာဟင္းစားခ်င္လဲ လုိ႔ေမးရင္.ကုိယ့္ဟာကုိလည္း ဘာၾကိဳက္မွန္းမသိလို႕ ဘာေျပာရမွန္းမသိဘူး။ အကုန္လုံး စားလို႔ရတယ္။တရုတ္စာ ၊ကုလားစာ၊ျမန္မာစာ၊ ရွမ္းစာ အကုန္ကၽြန္မနဲ႔အဆင္ေျပတယ္။ ကၽြန္မ မၾကိဳက္တဲ့ ဟင္း၊ မစားဘူးဆိုတဲ့ ဟင္းလဲ မရွိသေလာက္ပါပဲ။

ကၽြန္မတစ္ဘ၀လုံးတစ္ေယာက္ထဲ ေနတာမ်ားေတာ့ ျဖစ္သလုိစားတဲ့အက်င့္ကလဲ အရိုးစြဲေနပါတယ္။ စားခ်င္စား မစားခ်င္မစားနဲ႔ ထမင္းနပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ၾကဳံသလိုပဲ စားခဲ့လို႕ ကၽြန္မအစာအိမ္ကလဲ သိပ္ပုံမွန္မဟုတ္ဘူး။ ျမန္မာျပည္မွာရွိတုန္းက မနက္ ၇နာရီကေန အိမ္က စထြက္လုိက္တာ သင္တန္း ၊ အလုပ္၊ စာသင္နဲ႕ တစ္ခါတစ္ခါတစ္ေလ. ည၁၂ နာရီေလာက္မွ ျပန္ေရာက္တယ္။ တစ္ေနကုန္ကုိ ၾကံဳတဲ့ ေနရာမွာ အဆင္ေျပသလုိစားပါတယ္။ ကၽြန္မအမ်ားဆုံး စားျဖစ္တာ လွည္းတန္း ၊ ဦးထြန္းလင္းျခံလမ္းထဲက ထမင္းသုတ္ပဲ။ ၾကာဇံခ်က္နဲ႔ ထမင္းသုတ္ ကၽြန္မအျမဲစားတယ္။ ျပန္ျပီးေတာင္စားခ်င္လာျပီ။ အိမ္မွာ ျဖစ္သလုိစားရင္ ေတာ့ ၾကက္ဥနဲ႔ ထမင္းကုိ ေရာေၾကာ္ျပီးစားတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ လက္ဘက္သုတ္နဲ႔။ လက္ဘက္သုတ္လဲ ကၽြန္မအရမ္းၾကိဳက္တာ။ another တစ္ခါတစ္ေလမွာ ေတာ့ျဖစ္သလို အခ်စ္ဆုံးေတြနဲ႔ Black Canyonတို႕ Eugenia တုိ႔မွာ ပဲသြားစားလိုက္တယ္ေလ။

ဒီကိုေရာက္လာေတာ့ ဘ၀က ပုိျပီးဆိုးသြားတယ္။ကၽြန္မေစ်းလဲမသြားခ်င္ဘူး။ ခ်က္လဲမခ်က္ခ်င္ဘူူး။ သူမ်ားအိမ္မွာ သြားကပ္စားရတာလဲ ခဏခဏဆုိေတာ့ မေကာင္းေတာ့ဘူး။ အျပင္ကေနလဲ ကၽြန္မ ခဏခဏ ၀ယ္မစားႏိုင္ဘူး။ အဲဒိေတာ့ က်ာင္းကေန ေမာေမာနဲ႔ျပန္လာတဲ့ အခါ ကၽြန္မအမ်ားဆုံးစားျဖစ္တာကေတာ့ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပါပဲ။ ဗိုက္ဆာေနေတာ့လဲ ဘယ္လိုကုန္သြားမွန္းမသိဘူး။
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့ ထမင္းေပါင္းအုိးထဲကုိ ထမင္းခ်က္ရင္းနဲ႔ ငါးေသတၱာ ဗူးကုိပါ ေဖာက္ထည့္ထားလုိက္တာ။ ထမင္းလဲ က်က္ အဆင့္သင့္စားရုံပဲ။ အနီေရာင္ ထမင္းလို႕ ကၽြန္မဘာသာ ေခၚတယ္။ ကၽြန္မ ရဲ႕အနီေရာင္ ထမင္းထဲကုိ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ေဆာ့ေတြ အမ်ားၾကီးထည့္ျပီးစားတယ္။ တစ္ကယ္ေကာင္းတယ္။ မယုံရင္ စမ္းခ်က္ျပီးစားၾကည့္ပါ။

ဒီေန႔ေတာ့ ကၽြန္မ ဧည့္သည္ေတြနဲ႔ တူတူ BOMBAY MAGIC မွာညစာ စားခဲ့တယ္။ ကုမၼဏီက ေကၽြးတာေလ။ သူတုိ႔ေတြေပ်ာ္ေနတာေတြ႔ေတာ့ ကၽြန္မလဲေပ်ာ္တယ္။ ကၽြန္မအတြက္ ေပ်ာ္စရာ ညစာစားပြဲ ေတြ ၊ သိုက္သိုက္၀န္္း၀န္း လူေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ အရသာရွိရွိစားရတဲ့ စားပြဲေတြနဲ႔ေ၀းကြာေနတာ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ၾကာေနျပီ။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေပမယ့္လည္း ကၽြန္မက ျဖစ္သလုိစားတတ္တဲ့ သူဆုိေတာ့ ျပသာနာမရွိဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ခဏခဏ ကၽြန္မ ျဖစ္သလိုစားေနပါတယ္။

ကၽြန္မျဖစ္သလို စားတဲ့ အေၾကာင္းျပီးပါျပီ။

နန္းညီ တက္ လို႔ ကၽြန္မ ေရးျပီးသြားပါျပီ။ဆုိင္လား မဆုိင္လားေတာ့မသိဘူး။ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးခ်လုိက္တာပဲ။ ဆက္လက္ျပီး .. ကၽြန္မ တက္ လိုက္တဲ့ ကံထူးရွင္မ်ားကေတာ့.....

-အိမ္
-ေမာင္ေလး ဟီးရိုး
-တာဇံ

တို႕ သုံးေယာက္ပါ။ ျမန္ျမန္ေလး ေရးေပးၾကပါ။ ေက်းဇူးရွင္တို႕ေရ... ေနာ္။



ေက်းဇူးတင္တဲ့ အေၾကာင္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, October 04, 2008
ကၽြန္မ ဘေလာ့ေလးအား လာလည္ေပးၾကေသာ ေမာင္ႏွမ မ်ား အားလုံး က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ၾကပါေစရွင္.
အားလုံးကုိ အထူးေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ စိတ္ပါလက္ပါ ကြန္မန္႔မ်ား ေရးေပးၾကတဲ့ အစ္ကုိ မ်ား အစ္မ မ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးကမၻာပါ။ ကၽြန္မအခုေလာေလာဆယ္ အေျခအေနမွာ မထင္္္မွတ္ထားေလာက္ေအာင္ အလုပ္ေတြရႈပ္ေနပါတယ္ရွင္။ ေန႔ေတြညေတြ မရွိသလုိ ၊စေန တနဂၤေႏြ ေတြပါရႈပ္ေနတဲ့ အလုပ္ေတြေၾကာင့္ပါ။ ကၽြန္မပိုစ့္အသစ္ေရးျပီး မတင္ႏုိင္သလုိ ဘေလာ့ေတြလဲ မလည္ျဖစ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မဘေလာ့ ေလးကုိ အျမဲလာလည္ျပီး အမွတ္တရေလးေတြ ေရးေပးၾကတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား ၊အစ္ကုိမ်ား အစ္မမ်ား အားလုံးကုိ တစ္ကယ့္ကုိ လႈိက္လိႈက္လွဲလဲွ ေက်းဇူးတင္တဲ့ အေၾကာင္းေလး ကၽြန္မေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင္။ သူငယ္ခ်င္းနန္းညီရဲ႕ တက္ ထားတဲ့ ပုိစ့္ေလး လည္းအေၾကြးမွတ္ထားပါဦးေနာ္။ အားတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းကုိ ေရးမွာပါ။ စိတ္မဆုိးပါနဲ႕ေနာ္။ ကၽြန္မက ေပါက္ကရေျခာက္ဆယ္သာ ေလွ်ာက္ေရးတတ္တာ ေက်းဇူးတင္စကားက် ေတာ့ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ မေျပာတတ္ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အစ္ကုိမ်ား အစ္မမ်ား အားလုံး အရာရာ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕ၾကပါေစ။ ခ်စ္ခင္ရေသာ သူမ်ားနဲ႔ေကြကြင္းရျခင္းမွ ကင္းေ၀းၾကပါေစ ရွင္။

I love you all, all the best.

ဆက္သြယ္ခ်က္မ်ား

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, September 30, 2008
ပင္လယ္လုိဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ မုိးတိမ္ေတြ...။
တစ္၀ုန္း၀ုန္းရိုက္ခတ္ ပဲ့တင္ေ၀စည္.. (အသံေတာ့ မျမည္ဘူးေပါ့)။
မၾကာမီရြာခ်မည္ဆုိတာေတာ့ သိေနခဲ့....။
မစုိ႔မပို႔ အလွျပင္ထားတဲ့ အလင္းႏွစ္ေကာင္းကင္ ခ်င္ျခင္းတပ္ အိမ္မက္ေတြနဲ႔လြမ္း.....။
လြမ္းခ်င္ဦး.....လြမ္းခ်င္ဦး......။ ေရရြတ္သံမူးမူး... ။အေမွာင္လမ္းကုိ ေရြးေလွ်ာက္ခ်င္ခဲ့ရဲ႕..။
အခါလည္သားလမင္းလဲ ၾကယ္ေတြကိုလဲ အေဖၚအျဖစ္ ေခၚမအိပ္တတ္ခဲ့..။
သူခ်ည္းသက္သက္ အထီးက်န္ျပီးေနတဲ့ ည။ သူခ်ထားတဲ့ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ဘာသာျပန္ေပ်ာက္ေနျပန္ေရာ..။
တစ္ရွပ္ရွပ္ သစ္ရြက္ေၾကြသံ...။ အေ၀းက နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံ... ။ခပ္ေ၀းေ၀းက ေခြးေဟာင္သံ..။
သန္းေခါင္ယံ ရထားက ဥၾသ သံရွည္ဆြဲ...။ေရာက္ခ်င္ေသးတယ္..။ ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္.. ။

အလင္းရွိမဲ့ မနက္ဖန္...။
အလင္းရွိမဲ့ အာရုဏ္ဟာ ဘူတာစဥ္တစ္ခုလို ရပ္ေစာင့္ေန...။ မ၀ံ့မရဲ စိတ္ရဲ႕ ေထာင့္စြန္းခပ္က်က်...။
ေ၀့၀ဲမႈန္ရီ..။ ေမွ်ာ္လင့္ရာလမ္းကေလး .. မေရာက္ခင္... မေရာက္ခင္....။
လက္မျပနဲ႕ဦး..။ ႏႈတ္မဆက္နဲ႔ဦး....။
ငါတုိ႕ဆီက ၾကယ္ေရာင္လ၀န္း အလင္းတန္းေတြ သိမ္းႏႈတ္္မခံနဲ႔ဦး..။
မေရာက္တတ္ေသးတဲ့ ဥယ်ာဥ္စိမ္းထဲက ေလေသေတြ ၀ဲလည္ျပိဳဆင္း က်မလာေစနဲ႔ဦး........။
ရင္လြင့္ေတာင္္ပံေတြ မက်ိဳးပဲ့ေစနဲ႔ဦး...။
အမွန္တရားကို မ်ိဳခ်ျပီး အငုိက္္မိ မခံနဲ႕ဦး...။
သဘာ၀မက်တဲ့ ျဖစ္ရိုးျဖစ္စဥ္ေတြကို ေခါက္ရိုးခ်ိဳးထားလုိက္ဦး...။
တစ္စုံတစ္ရာ ျမတ္ႏိုးခ်င္းကုိ သို၀ွက္.. အဲဒိ သို၀ွက္ျခင္းကုိပဲ ျမတ္ႏိုးေနလုိက္ဦး...။
ျပီးရင္ ဘယ္ဘက္ ရင္အုံအစြန္းမွာ.. အနီရဲရဲ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ကုိ ထုိးစုိက္..။
ေနာက္ထပ္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔မရတဲ့ သတိတရေတြနဲ႕ အက်ီခပ္ပါးပါးေလး တစ္ထည္ကုိ အတၱၾကီးၾကီးနဲ႔ ငါတုိ႕သီခ်ဳပ္ၾကစို႕...(ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ပါေကာင္းပါမယ္...)။ လြမ္းခ်င္ဦး..... ။ ခ်င္ျခင္းတပ္ အိိမ္မက္ေတြနဲ႕လြမ္း..
အလင္းႏွစ္ေကာင္းကင္ အလွျပင္ထားဆဲ..။
မၾကာမီ ရြာေတာ့မည္ဆိုတာေတာ့သိေနခဲ့တယ္..(အသံေတာ့ မျမည္ခဲ့.)..။ ေျဖးညင္းရိုက္ခတ္ပဲ့တင္ေ၀စည္..။ ပင္လယ္လုိ ျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတဲ့ မိုးတိမ္ေတြ...။

မိုးပြဲ..

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, September 28, 2008
မုိးစက္ေလးေတြကို ေရတြက္ေနရသလုိမ်ိဳး
ရင္ခုန္စိတ္က ၾကက္သီးျမျမ..
ကိုယ့္ေမွ်ာ္စင္ေလးရွိရာကေန..
မိုးစက္ေတြ ၾကိဳးယွက္ျပီး........
ေႏြနဲ႔ ေဆာင္းကို .. တစ္ကူးတစ္ကန္႔
အမွာေတာ္ ပါးလိုက္တယ္...
မုိးေရစက္ ေတြထဲ အခ်စ္ကထုိင္ျပီး
ကိုယ့္ ...ဆီလာခ်င္လုိ႔တဲ့......
(လြမ္းလွျပီ..... အခ်စ္ရယ္....)
ငါက မင္းမရွိပဲ... ....
လူမသိ သူမသိ ဒီ တိမ္အုပ္ထဲ ငိုေနခဲ့တယ္...
ငါ့ရႈိက္သံေတာင္ မွမၾကားေစရပါဘူး .. ကြယ္.

ဇာသားႏုႏုနဲ႔ ပိုးသားရြရြလုိ
အနက္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ တိမ္တိုက္ေတြထဲ...
ငါ့သတိရျခင္းေတြ... လြင့္ေမ်ာစီးဆင္းေစခဲ့တယ္....
ေဩာ္.....အခ်စ္ရဲ႕.....
မင္းက ဒီပြဲကို စိတ္၀င္စားတယ္ ဆိုရင္
မ်က္ရည္က်တတ္ရုံ..
ရင္ခုန္တတ္ရုံနဲ႕ လုံေလာက္ပါတယ္...
အဲဒီကေန.....
မုိးရြာတဲ့ လမ္းအတိုင္းလာ လုိက္ရင္.
မင္းမ်က္ရည္ေတြကို...
ဘယ္သူမွ မေတြ႕ႏုိင္ေတာ့ဘူး...
မိုးနတ္သမီးရဲ႕...ေျခက်င္းသံေတြၾကားမွာပဲ
မင္းရင္ခုန္သံေတြ. ေပ်ာ္၀င္သြားလိမ့္မယ္..
မိုးေရစက္ေတြကို ေရတြက္ေနရသလိုမ်ိဳး...
ရင္ခုန္တဲ့စိတ္က...
ရွိန္းရွိန္းျမျမ.. ရွိရုံေလာက္ပဲ ပိုပါတယ္....



“အင္း“ သူ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, September 26, 2008
စြန္႔စားမႈတစ္ခုပဲဆုိပါေတာ့..
နင့္ကုိခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္လုိငါကရဲရင့္တယ္.
ထားခဲ့မယ္ လူေျပာမ်ားတဲ့ဘ၀ေတြ..ကို
အစကတည္းက ဒီလမ္းေတြငါမေလွ်ာက္ခ်င္တာ
နင္သိသားနဲ႔..

ငါ့စိတ္တစ္ခုိင္လုံး ..
နင့္ႏွလုံးသားဆီသို႕သာကိုင္းညြတ္တယ္...
ဒိထက္လင္းတဲ့ အခ်စ္သီခ်င္းမရွိေတာ့ဘူး ခ်စ္သူရဲ႕
ဘာေတြကိုနင္ျငင္းေနဦးမွာလဲ..

မေျပာပါနဲ႕ေတာ့..
နင္ငါ့ကိုမုန္းတဲ့အၾကာင္း...
ေဟာင္ေလာင္းေပါက္တဲ့ ရင္ခြင္နဲ႔...
ဆယ္ကမၻာၾကာတဲ့အထိ နင့္အနားမွာပဲငါေနမယ္..



ကၽြန္မရဲ႕ပထမဆုံးမ်ား

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, September 23, 2008
ကုိေအာင္ေရးလုိ႔ ပထမဆုံး ေတြအေၾကာင္း စိတ္၀င္းစားစြာဖတ္ခဲ့ရပါတယ္. ကၽြန္မလဲေရးခ်င္တယ္. ကၽြန္မအတြက္လဲ အမွတ္တရ ျဖစ္တာေပါ့ေနာ္. ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မရဲ႕ တစ္ခ်ိဳ႕ပထမဆုံးေတြက ေသခ်ာမမွတ္မိေတာ့ဘူး. ေရးခ်င္လြန္းလို႔ ကၽြန္မ တစ္ေနကုန္ ထိုင္စဥ္းစားျပီး.. ေရးခဲ့ပါတယ္.

ပထမဆုံးတက္ခဲ့သည့္ေက်ာင္း-အ.မ.က(၄) ဗုိလ္တစ္ေထာင္

ပထမဆုံးအတန္းပုိင္ဆရာမ-ေဒၚစီစီလွ်ာသိန္း

ပထမဆုံးေသာ သူငယ္ခ်င္း(ေယာက်ၤားေလး)- တာယာ.. ပိန္ပိန္ေသးေသးေကာင္ေလး.. အရမ္းစိတ္ၾကီးတယ္.. သူ႕ကြန္ပါဘူးနဲ႔ ပိတ္ေပါက္လုိက္လို႔ ရသြားတဲ့ ဒဏ္ရာရဲ႕ အမာရြတ္ ခုထိ နဖူးမွာ ရွိတယ္.

ပထမဆုံးေသာ သူငယ္ခ်င္း(မိန္းကေလး)- ျဖဴစင္ျမတ္ .. သူငယ္တန္းကေန (၄) တန္းထိတူတူပဲ .သူငယ္တန္းမွာ နငယ္ ကုိလွလွေလး ေရးတတ္ေအာင္ သင္ေပးခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းပါ.

ပထမဆုံးေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ဖတ္မိသည့္ေက်ာင္းစာအုပ္-သူငယ္တန္းဖတ္စာအုပ္ပါပဲ

ပထမဆုံးဖတ္မိတဲ့၀ထၳဳစာအုပ္- သူငယ္ခ်င္းလုိပဲဆက္၍ေခၚမည္ခုိင္(တကၠသိုလ္ ဘုန္းႏုိင္)

ပထမဆုံးရဖူးတဲ့ဆု-ပထမဆု(လြပ္လပ္ေရးေန႔အထိမ္းအမွတ္ စာစီစာကုံးျပိဳင္ပြဲ.. ေက်ာင္းအဆင့္) (တတိယတန္း)

ပထမဆုံးရဖူးေသာလက္ေဆာင္-ဒုတိယတန္းတက္ခါနီး အေဖပုိ႕ေပးေသာ လက္ေဆာင္မ်ား...

ပထမဆုံးေရာက္ဖူးေသာအျခားျမိဳ႕-ဟသၤာတျမိဳ႕(အေမ့ဇာတိျမိဳ႕ပါ..သူငယ္တန္းႏွစ္တစ္၀က္မွာပဲ ဟသၤာတျမိဳ႕ကုိအဘြားနဲ႔ပါလာခဲ့ျပီး အဲဒိမွာပဲ ၈တန္းႏွစ္ထိေနခဲ့ပါတယ္)

ပထမဆုံးအၾကိမ္ေဘာလုံပြဲၾကည့္ျခင္း-ျမန္မာ-ထုိင္း (ယူ၂၀)တစ္ကယ့္ေဘာလုံးကြင္းမွာသြားၾကည့္တာကုိ ေျပာတာပါ.တစ္ခါမွကြင္းထဲမွာမၾကည့္ဖူးပါဘူး.ေက်ာင္းကေနစီနီယာေတြက ကားပါစီစဥ္ေပးလို႕ ပါသြားတာပါ.ေအာ္လုိက္ဟစ္လုိက္ရတာ. ကမၻာမေက် ကို အခါတစ္ရာ မကဆိုရတာ အသံက ပထမပုိင္းမျပီးေသးဘူးမထြက္ေတာ့ပါဘူးပြဲခ်ိန္ျပည့္မတ္တပ္ရပ္ျပီးအားေပးခဲ့ၾကတယ္ ..တစ္ကယ့္အမွတ္တရပါပဲ

ပထမဆုံးေရာက္ခဲ့ဖူးေသာႏုိင္ငံျခား-ထုိင္းႏုိင္ငံ( ရေနာင္းကုိ အေမနဲ႔ ကန္႕လန္႕ကန္႔လန္႔ ပါသြားတာပါ. ၆တန္းႏွစ္တုန္းက)

ပထမဆုံးေသာက္ဖူးေသာေဆးလိပ္-တံဆိပ္မပါတဲ့၀၀တုတ္တုတ္ေဆးလိပ္ၾကီးတစ္လိပ္ပါ.အဘြားကုိ ေဆးလိပ္မီးညိွေပးရင္းနဲ႕ ေသာက္ၾကည့္မိတာ.

ပထမဆုံးထိုင္ဖူးေသာလက္ဘက္ရည္ဆုိင္- ခ်ယ္ရီ.. ဟသၤာတကပါပဲ အဘုိးနဲ႔ မနက္တုိင္းသြားထုိင္ေနၾက..

ပထမဆုံးေသာက္ခဲ့သည့္အရက္- Skoll ဘီယာပါ.. ေတာင္ၾကီးမွာ ေအးလြန္းလို႔ အစ္ကုိေတြ ေသာက္ခုိင္းလုိ္႔ ေသာက္ခဲ့တာပါ.. ၉တန္း ပဲရွိေသးတယ္. တစ္ကုိယ္လုံး နီရဲျပီး.အင္ျပင္လုိ အဖုေတြထြက္လာတယ္.. အလာ့ဂ်စ္ေပါ့..အယ္လကုိေဟာ နဲ႔လုံး၀မတည့္. အဲဒိတည္းက ဘယ္ေတာ့မွ ထပ္မေသာက္ေတာ့ဘူး

ပထမဆုံး၀င္ေငြရွာေသာအလုပ္-ဒီေရာက္မွ လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ပုိင္းအလုပ္ပါ.. ရွပ္အက်ီေတြ .ေဘာင္းဘီေတြ ေရာင္းတဲ့ အေရာင္းစာေရးပါ..

ပထမဆုံးဆုိခဲ့ေသာ သီခ်င္း-အလင္းေရာင္(ေလးျဖဴ) ၈တန္းႏွစ္..ခရစၥမတ္ ပြဲမွာ စင္ေပၚမွာ ဆုိခဲ့တာပါ.. ယုံခ်င္ယံု မယုံခ်င္ေန ကၽြန္မ အသံအရမ္းေကာင္းတယ္..

ပထမဆုံးရင္ခုန္မႈ- အထက္တန္းေက်ာင္းသူ ဘ၀ .. ေက်ာင္းအဆင္း မုိးေတြကရုတ္တရက္ရြာခ်လုိက္ေတာ့ ထီးမပါလာတဲ့ ကၽြန္မလက္ထဲ သူ႔ထီး အတင္းထုိးေပးခဲ့ျပီ မုိးေရေတြထဲ ထြက္ေျပးသြားတဲ့ အသားျဖဴျဖဴေကာင္ေလးတစ္ေယာက္..

ပထမဆုံးရည္းစားထားျခင္း- Second semester တက္တုန္းကပါ( အခ်စ္ဆုိတာကုိ ျမတ္ႏုိးစြာတန္ဖုိးဘိုး ထားခဲ့ပါတယ္..ရူးမုိက္စြာ ကုိးကြယ္ခဲ့ပါတယ္.. ကၽြန္မအရမ္းငယ္ေသးလုိ႔ျဖစ္မယ္ )

ပထမဆုံးေရးခဲ့ေသာကဗ်ာ-လမင္းႏွင့္ညိွႏႈိင္းျခင္း.. ဆုိတဲ့ကဗ်ာပါ... ကၽြန္မဘေလာ့မွာလဲတင္ထားပါတယ္ မဖတ္ရေသးရင္ ဖတ္သြားပါဦးေနာ္..

ပထမဆုံးဘေလာ့ပိုစ့္-ေတမိမုိး ဆုိတဲ့ ကဗ်ာပိုစ့္ေလးနဲ႔ ကၽြန္မဘေလာ့ကို စခဲ့ပါတယ္.. (ကၽြန္မဘေလာ့ layout တစ္ခုလုံး အစမွ အဆုံး သူငယ္ခ်င္း ငါးေလး လုပ္ေပးတာပါ.. သူ႔စိတ္ထဲ တည့္သမွ် ကၽြန္မဘေလာ့ ကုိေလွ်ာက္လုပ္ပါတယ္ ..ဘေလာ့ေရာဂါလဲ သူ႕ဆီက ကူးလာတာပါ...)

ကၽြန္မရဲ႕ပထမဆုံးေတြ အေၾကာင္း ျပီးဆုံးေအာင္ ဖတ္ေပးလုိ႔ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္

ငါးတစ္ေကာင္သို႕.........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, September 22, 2008
(သူ႕ကိုယ္သူေတာ့ တိုးတိတ္လြန္းတဲ့
ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔..
ေသြးေႏြးသတၱ၀ါတစ္ေကာင္တဲ့..)

တစ္ခါတစ္ေလမွာ..
နင္ဟာဆြံအ ျငိမ္သက္ေနလြန္းလို႔
ေစ်းထဲက ငါးအေသတစ္ေကာင္နဲ႔တူတယ္..

တစ္ခါတစ္ေလမွာ..
ပိတ္ေလွာင္မြန္းက်ပ္မႈေတြကိုတမင္ေမ့ထားျပီး..
ေပွ်ာ္ရႊင္ေရာင့္ရဲ တတ္ခ်င္ေရာင္ေဆာင္ေနတတ္လို႔
မွန္ပုံးထဲက အလွေမြးငါးတစ္ေကာင္နဲ႔တူတယ္

တစ္ခါတစ္ေလမွာ..
ထုိးႏွက္တုိက္ခုိက္မႈေတြ. ခါးသီးနားက်ည္းမႈေတြဆီကေန
ျငိမ္းခ်မ္းတိတ္ဆိတ္စြာ ထြက္ခြာသြားတတ္လို႔
ငါးစာကုိၾကိဳျမင္တတ္တဲ့ ညာဏ္ရွိတဲ့ငါးတစ္ေကာင္နဲ႔တူတယ္

ငါးတစ္ေကာင္နဲ႔တူတဲ့ ငါးေရ..
ေရလႈိင္းေတြကိုလဲမယုံနဲ႔..
ပင္လယ္ဆီသြားသြားျပီး.. အေပ်ာ္မၾကဴးနဲ႔
ေက်ာက္ေဆာင္ေတြၾကား နင္လမ္းမွားသြားမွာ
ငါစိုးရိမ္ေနမိတယ္..

(ခ်စ္သူငယ္ခ်င္းငါးေလး..အတြက္အမွတ္တရ)

...ေအာ္ငုိလုိက္ခ်င္တယ္........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, September 22, 2008
မနက္ မနက္ေတြ ေရာက္တုိင္း
နင့္ကုိပဲ အရင္ဆုံးသတိရမိတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔
ငါႏုိးထေနတုန္းပဲ...
ငါ့စားပြဲေပၚက နင့္ဓါတ္ပုံကို..နာနာက်ည္းက်ည္းၾကည့္ျပီး
ငါေအာ္ငုိလုိက္ခ်င္တယ္.....

အဲဒိေန႔ေတြတုန္းက
နင့္စီးတဲ့ ေက်ာင္းကားၾကီးက ငါ့ေရွ့က ျဖတ္သြားတုိင္း
ငါတစ္ကယ္ငုတ္တုတ္ေမ့ ခဲ့တဲ့ေန႕ေတြ
နင့္အခန္းေရွ့မွာ လာရပ္ျပီး ေအးခဲေနမိတဲ့ေန႔ေတြ
နင့္တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကလြဲျပီး
ဘာဆုိဘာမွ မသိေတာ့တာေတြ......
...................................
ငါ..ေအာ္ငုိလုိက္ခ်င္တယ္..

တစ္ေန႔ေတာ့ အရဲစြန္႔ျပီး
ငါသိပ္ခ်စ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာျပလုိက္တယ္..
ငါအဲဒိေန႔ကုိ တစ္ကယ္မေမ့ဘူး..
နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြေရွ့မွာ ငါ့ကုိေအာ္တယ္
လူၾကားထဲမွာ ခါးေလးေထာက္ျပီး နင္ငါ့ကုိရန္ေတြ႔တယ္
ေနာက္ျပီးနင္ေျပာခဲ့တယ္..
"ငါတက္တဲ့ ေက်ာင္းက ကြန္ပ်ဴတာ တကၠသိုလ္.. နင့္အဆင့္နဲ႕တန္လို႔လား "တဲ့
ငါရွက္လြန္းလို႔ ေျပးထြက္ခဲ့တယ္..
ငါအရမ္းခ်စ္လြန္းလို႔ပါ... ေကာင္မေလးရယ္..
အရမ္းရက္စက္တယ္..
ငါ..ေအာ္ငိုလုိက္ခ်င္တယ္...

.....................
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာတာေတာင္
နင့္ကုိပဲလြမ္းေနတုန္းပဲ
ကြန္ပ်ဳတာ တကၠသိုလ္က ေကာင္မေလးရယ္
................................
ငါတစ္ကယ္ေအာ္ငိုလုိက္ခ်င္တယ္.....

(သူငယ္ခ်င္း ေက်ာ္ေဇာ ရဲ႕သီခ်င္းေလးအား ခံစားေရးဖြဲ႕ပါသည္ )

ရင္ကြဲလိပ္ျပာ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, September 20, 2008
ငါ့ရင္ဘတ္ကုိခြဲလုိ႕ လြတ္ေျမာက္ထြက္ေျပးသြားတဲ့လိပ္ျပာ

ငါ့ခံစားမႈေတြအားလုံး ေတာင္ပံခတ္လုိ႔သယ္ေဆာင္သြားတဲ့လိပ္ျပာ

အဲဒိလိပ္ျပာရဲ႕ ပါးလႊာတဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ ငါ့လြပ္လပ္မႈေတြ ယူေဆာင္သြားခဲ့တယ္

သူ႔ေျခအစုံက ၀တ္မႈန္ေတြထဲ မွာေတာ့ ငါ့ရင္ဘတ္ထဲ က ထာ၀ရအမွန္တရား တစ္ခုထည့္ေပးလုိိက္ပါတယ္

ငါ့ႏွလုံးသားကုိ ထုတ္ယူပ်ံသန္းသြားပါ

ပင္လယ္ျပင္ၾကီးကုိ ျဖတ္သန္းျပီး ထြက္သြားပါ

မုိးကုတ္စက္၀ုိင္းရဲ႕ တစ္ဖက္ဆီကို ပ်ံသန္းျပီး ေရာက္ေအာင္သြားပါ

ကမၻာေျမအဆုံး.. ပ်ံသန္းသြားလုိက္ပါ..

ငါကသာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရင္ကြဲလုိ႔ က်န္ေနခဲ့မယ့္လိပ္ျပာ....






လုိအပ္ခ်က္မ်ား

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, September 19, 2008
ေျခာက္ေသြ႕ေနတဲ့ကႏၱာရအတြက္
မုိးေရေတြ လုိအပ္တယ္

ႏွင္းခဲလြင္ျပင္အတြက္
ေနေရာင္လုိအပ္တယ္

ႏွလုံးသား တစ္ခုအသစ္ျဖစ္ဖုိ႔
ခံစားမႈတစ္ခ်ိဳ႕လိုအပ္တယ္

ေၾကကြဲမႈေတြ မခံခ်င္လုိ႔
အလြမ္းမဲ့ခႏၶာလုိအပ္တယ္

အေမွာင္ကမၻာထဲက ထြက္ႏုိင္ဖုိ႕
လမ္းျပအလင္းတန္းလုိအပ္တယ္

ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ဘ၀အတြက္
အာမခံခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕ လိုအပ္တယ္

အနာဂတ္ေနမ၀င္သြားဖုိ႕
မင္းရဲ႕အခ်စ္ေတြ လုိအပ္တယ္

............လုိအပ္တယ္...........
တစ္ခါတစ္ေလေတာ့..
ဘာမွမလုိခ်င္တဲ့စိတ္ကုိ လိုအပ္ခဲ့တယ္


12 Ways To Know That You Love Someone

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Thursday, September 18, 2008
TWELVE:
You talk with him/her late at night and when you go to bed you still think of him/her.

ELEVEN:
You walk really slowly when you are with him/her.

TEN:
You don't feel Ok when he/she is far away.

NINE:
You smile when you hear his/her voice.

EIGHT:
When you look at him/her,you do not see other people around you.You see only him/her.

SIX:
He/She is everything you want to think.

FIVE:
You realise that you smile every time you look at him/her.

FOUR:
You would do anything to see him/her.

THREE:
While you have been reading this, there was a person in your mind all the time.

TWO:
You've been so busy thinking of that person that you didn't notice that number 7 is missing.

ONE:
You are going to check above if that's true and now you are silently laughing to yourself.

ေရေရာထားတဲ့ ညေနခင္း

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, September 17, 2008
ညေနခင္းဟာ...
ဒဏ္ရာရထားတဲ့ သတၱ၀ါတစ္ေကာင္လုိပဲ
ျငိမ္သက္စြာလဲေလ်ာင္းေနရင္း.
ညည္းတြားေနေလရဲ႕..
ေလေျပရူးေတြက
ခၽြန္ျမထက္ျမက္တဲ့ လက္သဲေတြနဲ႕
ဆည္းဆာရဲ႕ နံရံ ကုိ
တစ္ဂ်စ္ဂ်စ္ကုတ္ဖဲ့ေနေတာ့တယ္.....

ညေနခင္းလုိပဲ
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က
တစ္စ တစ္စ အုိမင္းသြားတယ္
ေမွာင္ရီ ေ၀ျဖိဳးလာတဲ့
ညရိုင္းလြင္ျပင္ အစပ်ိဳးကာစမွာပဲ
ညေနခင္းဆိုတာဟာ...
တစ္ကယ္ရွိမွန္းမရွိမွန္း
မသိစိတ္နဲ႔သိသိလာရတယ္...

တစ္ေနကုန္ အေငြ႕ပ်ံေနတဲ့
ေျမရဲ႕ေခၽြးးေတြ အေငြ႕ေသကာစ
ညေနခင္းဟာ တစ္ဖန္စုိထုိင္းစ ျပဳလာျပန္တယ္

ခံစားလြန္ အေရာင္ရင့္ လိပ္ျပာရဲ႕
အသိစိတ္ေတြ ေဖြးကနဲ ေဖြးကနဲ ပ်ံလြင့္ေၾကြ၀ဲ
အိပ္တန္းျပန္ ငွက္အုပ္ထဲက
ျမင္ေနက် ငွက္ကေလး....
အေ၀းအျမင့္ဆီ.. ရုတ္ခနဲ ပ်ံထြက္ေျပး...

ဆုေတာင္းျခင္းဆုိတာ..
မျပည့္စုံသူမ်ားနဲ႕ အတၱလြန္ကဲသူတစ္ခ်ိဳ႕ ရဲ႕
အားထားရာလက္နက္တဲ့ ....
ငါမ်က္ႏွာ လႊဲထားခဲ့ပါတယ္...

ညေနခင္းက ငါ့ကုိေျပာတယ္
(ေစာင့္ဆုိင္းေနျခင္းသာ သင့္ရဲ႕တာ၀န္ျဖစ္တယ္) တဲ့
မၾကာမီ.. ေန၀င္ေတာ့မည္
ညေနခင္းၾကယ္ တစ္ပြင့္တစ္ေလမ်ား ေၾကြက်လာမလား
အေသအခ်ာ မေျပာတတ္ခင္
တစ္စုံတစ္ခု ကိုေမွ်ာ္လင့္မိတာ အေသအခ်ာပဲ...
ဒါေပမယ့္.....
အခုအခ်န္ထိ.
( အရာရာျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနဆဲ...)

ေနသည္...
ညိဳရင့္သြားျပီး...
အလင္းသည္လည္း ျပိဳကြဲလာျပီ
အေမွာင္နဲ႔ အလင္းေပါင္းစပ္ခြင့္ေပးပါ.....

ေန႔ႏွင့္ညသည္ ထိစပ္လုျပီ...
ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမၾကီး..တစ္သားတည္းေပါင္းစည္းမိသည့္ေနာက္..

ကမၻာသည္..
နာရီ. မိနစ္ စကၠန္႔မျခားတစ္ေျဖးေျဖးေျပာင္းလဲလ်က္
ညေနခင္းသည္လည္း
ေအးျမလာရမည့္အစား..
တစ္စ တစ္စ ပူျပင္းေလာင္ျမိဳက္လာေသာေၾကာင့္..
ေရေေရာထားခဲ့ရပါသည္။







21 Importand advicises

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, September 15, 2008
ONE- Give people more than they expect and do it cheerfully.

TWO- Marry a man/woman you love to talk to. As you get older, their convensational skills will be as important as any other.

THREE- Don't believe all your hear,spend all you have or spend all you want.

FOUR- When you say, ' I love you,' mean it.

FIVE- When you say, ' I'm sorry,' look the person in the eye.

SIX-Be engaged at least six months before you get married.

SEVEN- Believe in love at first sight.

EIGHT- Never laugh at anyone's dreams. People who dont' dreams don't have much.

NINE- Love deeply and passionately. You might get hurt but it's the only way to live life completely.

TEN- In disagreements, fight fairly. No name calling.

ELEVEN- Don't judge people by their relatives.

TWELVE- Talk slowly but think quickly.

THIRTEEN- When someone asks you a question you don't want to answer, smile and ask, ' Why do you want to know?'.

FOURTEEN-Remember that great love and great achievements involve great risks.

FIFTEEN-Say 'bless you ' when you hear someone sneeze.

SIXTEEN-When you lose, don't lose the lesson.

SEVENTEEN-Remember the three R's :Respect for self; Resepect for others and Responsibility for all your actions.

EIGHTEEN-Don't let a little dispute injure a great friendship.

NINETEEN-When you realize you've made a mistake, take immediate steps to correct it.

TWENTY- Smile when picking up the phone. The caller will hear it in your voice.

TWENTY-ONE- Spent some time alone.


အေ၀းလြန္..သုံးရာသီ

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, September 13, 2008
မင္းဆီ ငါမသြားႏုိင္တဲ့ ေႏြရက္ေတြ
ငါ့ဆီ မင္းမလာႏုိင္တဲ့ ေဆာင္းညမ်ား
ေ၀းကြာမႈက...
နာက်င္စရာမုိးဥတု...

သတိရလြန္းလုိ႕
မင္းႏွလုံးသားနဲ႔ အနီးဆုံး နံပါတ္ေတြ ကိုငါႏွိပ္တယ္

စိတ္မခ်လုိ႔..
ငါ့ရင္ခြင္နဲ႔ အနီးဆုံး နံပါတ္ေတြကို မင္းေခၚတယ္

အလြမ္းနံရံမွာ
တစ္ေယာက္စိတ္တစ္ေယာက္ ပဲ့တင္ေနတဲ့အသံ
သတိရျခင္းတစ္ေပြ႕တစ္ပုိက္နဲ႕
ငါတုိ႕ဒီလုိပဲ ဆန္တက္ေနရမွာပဲ..

ေလာကဒဏ္ၾကိဳးတစ္ေလွ်ာက္
တုန္ခါေနတဲ့.. အဆက္အသြယ္...

ေ၀းလြန္းတဲ့...... ပင္လယ္

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, September 13, 2008
ငါဟာ..........
ပင္လယ္ကုိခ်စ္ျမတ္ႏုိးတဲ့
ဟုိး........ေတာအုပ္ထဲက...
ေရၾကည္စမ္းေခ်ာင္းေလးပါ..
ဒါေပမယ့္...
တစ္ေန႕......
မင္းဆီေရာက္ေအာင္...
စီးဆင္းလာခဲ့မယ္...


ကမၻာဖ်က္မုိး..........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Friday, September 12, 2008
အိန္ဂ်ယ္ေရ..........
ခဏေလးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ့အိမ္မက္ေတြျပန္ၾကည့္စမ္းပါ

ငါ့ကမၻာမွာ..
မင္းအရိပ္ေတြ ၾကီးပဲ ျမင္ရမယ္
ငါ့ကဗ်ာေတြထဲ...
ငါ့ရင္ထဲက အမွန္တရားေတြ ျမင္ရမယ္

ဒီဘက္ကမ္းမွာ တစ္ေယာက္ထဲ
အမုန္းေပါင္းမ်ားစြာရင္ဆုိင္ရင္း
ငါတုိ႔ေ၀းခဲ့ၾကတဲ့ ေန႔ေတြကိုပဲ
လက္ခ်ိဳးေရေနမိတယ္..........

ဘယ္ေတာ့ျပန္လာမွာလဲ.. အိန္ဂ်ယ္..

ငါ့မွာ..
လြမ္းရင္းတန္းလန္း..
ေၾကြက်သြားတဲ့ ၾကယ္ေတြလုိပဲ
အလြမ္းမုိးေတြ.. မစဲခဲ့ဘူး..

မင္းအတြက္ေတာ့..
ငါဟာ.. အမႈိက္တစ္စပါပဲ..
ေဟာ့ဒိလမ္းေဟာင္းထဲ..
တစ္ဖြဲဖြဲ ေၾကြက်လာတဲ့ သစ္ရြက္ေတြ..
ေလႏွင္ရာ အလြင့္မွာ..စိတ္ေတြ လုိက္ပါလြင့္လူးရင္း....
ငါခဏ ခဏ သစ္ရြက္စိတ္ေပါက္သြားတယ္..

ငါ့ရင္ေတြရႊဲရႊဲစိုေအာင္..
ခဏခဏ ေတာ့မရြာပါနဲ႔..
ဒီတစ္ခါ ေ၀းကြာျခင္းက...
အိမ္မက္မဟုတ္မွန္းေတာ့ သိပါတယ္....

မင္းရဲ႕ေထြးေပြ႕မႈနဲ႕မွ.
ရွင္သန္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ .. ငါ့ဘ၀ပါ..
မင္းကလြဲ ရင္ အရာရာ ကိုငါျငင္းတယ္....
မင္းကုိျပန္ျမင္ခြင့္ရမဲ့ ေန႕ကိုပဲ ငါေစာင့္ေနတယ္..

ေက်းဇူးျပဳျပီး...
ငါ့ရင္ဘတ္ေပၚ.
ကမၻာဖ်က္မုိး မညိဳလုိက္ပါနဲ႔.
ကမၻာဖ်က္မုိး... မသဲလုိက္ပါနဲ႕...........






Kids are quick

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, September 10, 2008
(Laughter is the soul's medicine)

TEACHER: Maria, go to the map and find North America
MARIA: Here it is.
TEACHER: Correct. Now class, who discovered America ?
CLASS: Maria.
____________________________________

TEACHER: John, why are you doing your math multiplication on the floor?
JOHN: You told me to do it without using tables.
__________________________________________
TEACHER: Glenn, how do you spell 'crocodile?'
GLENN: K-R-O-K-O-D-I-A-L'
TEACHER: No, that's wrong
GLENN: Maybe it is wrong, but you asked me how I spell it.
____________________________________________
TEACHER: Donald, what is the chemical formula for water?
DONALD: H I J K L M N O.
TEACHER: What are you talking about?
DONALD: Yesterday you said it's H to O.
__________________________________
TEACHER: Winnie, name one important thing we have today that we
didn't have ten years ago.
WINNIE: Me!
__________________________________________

TEACHER: Glen, why do you always get so dirty?
GLEN: Well, I'm a lot closer to the ground than you are.
_______________________________________
TEACHER: George Washington not only chopped down his father's cherry
tree, but also admitted it. Now, Louie, do you know why his father
didn't punish him?
LOUIS: Because George still had the axe in his hand.
______________________________________

TEACHER: Now, Simon, tell me frankly, do you say prayers before eating?
SIMON: No sir, I don't have to, my Mom is a good cook.
________________________ ______

TEACHER: Clyde , your composition on 'My Dog' is exactly the same as
your brother's. Did you copy his?
CLYDE : No, sir. It's the same dog.
___________________________________
TEACHER: Harold, what do you call a person who keeps on talking
when people are no longer interested?
HAROLD: A teacher
__________________________________

I dunno who started it, but its really nice

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, September 09, 2008
1. A foolish man tells a woman to STOP talking, but a WISE man tells

her that she looks extremely BEAUTIFUL when her LIPS are CLOSED.




2.. One GOOD way to REDUCE Alcohol consumption :

Before Marriage - Drink whenever you are SAD

After Marriage - Drink whenever you are HAPPY



3. Three FASTEST means of Communication :

1. Tele-Phone

2. Tele-Vision

3. Tell to Woman

Need still FASTER - Tell her NOT to tell ANYONE..



4.. Love your friends not their sisters. Love your sisters not their friends.


6.. Let us be generous like this : Four Ants are moving through a forest.

They see an ELEPHANT coming towards them.


Ant 1 says : we should KILL him.

Ant 2 says : No, Let us break his Leg alone.

Ant 3 says : No, we will just throw him away from our path..

Ant 4 says : No, we will LEAVE him because he is ALONE and we are FOUR.




7. If you do NOT have a Girl Friend - You are missing SOME thing in your life.

If you HAVE a Girl Friend - You are missing EVERY thing in your life.




8.. Question : When do you CONGRATULATE someone for their MISTAKE.

Answer : On their MARRIAGE.




9. When your LIFE is in DARKNESS, PRAY GOD and ask him to free you
from Darkness.

Even after you pray, if U R still in Darkness - Please PAY the
ELECTRICITY BILL.




10. Why Government do NOT allow a Man to MARRY 2 Women.

Because per Constitution, you can NOT BE PUNISHED TWICE for the same Mistake.

အမုန္းဖြဲ႕..............အိန္ဂ်ယ္.........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, September 06, 2008
ဒီညေတာ့ ေတာင္က်ေခ်ာင္းလုိ ငါရြာခ်လုိက္ျပီ... ။ အိန္ဂ်ယ္..ေရ..မင္းဟာ
ရတနာေတြ လ်ွိဳ႕၀ွက္ျမဳပ္ႏွံရာ က်ြန္းတစ္ကၽြန္းေပါ့။ တစ္စစီ

ဆုတ္ျဖဲေၾကမြေနတဲ႔ လမ္းျပေျမပုံက ငါ့လက္ရွိဘ၀ပါ။ ငါ့ဘ၀ကို တစ္ရြာ၀င္

တစ္ရြာထြက္ ရြက္လြင့္ ရွာေဖြေနဆဲ။ သတိရတိုင္း ေကာင္းကင္ကိုပဲ

ေမာ့ေမာ့ ၾကည့္မိတယ္။ တစ္ကယ္ေတာ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုတည္း

ေအာက္မွာ အတူရွိေနျခင္းကပဲ ငါ့အတြက္ ေနာက္ဆုံး အခြင့္အေရး..။
ငါတုိ႔အတူ စီးဆင္းဖူးတဲ့ ျမစ္တစ္စင္းကလဲ လူမသိသူမသိ

ဆက္လက္စီးဆင္း ေနဆဲ..။ ေျမပုံထဲမွာ ရွာလုိ႔ကေတာ့ မင္းဘယ္လုိမွ

မေတြ႔ႏုိင္ဘူး .. အိန္ဂ်ယ္.။ေျမေအာက္ျမစ္တစ္စင္း သယ္ေဆာင္လာတဲ့

သယံဇာတ ေတြကို ႏွင္းဆီပန္းပြင့္ေတြထဲ တိတ္တဆိတ္ ငါ၀ွက္ထားခဲ့တယ္။
လမင္းတစ္စင္း ဆီမွာတုိင္တည္ရင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေ၀းကြာတတ္တဲ့

ေလးေထာင္းေသတၱာထဲမွာ မီးေတာက္ေလး တစ္ခုကို ငါ့အသက္နဲ႔ လဲျပီး

ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္။ ငါတုိ႔ရဲ ပြဲေတာ္ရာသီျပန္ေရာက္ရင္ မီးကူးျပီး

ပြဲတစ္ခင္းလုံး လင္းေစရမယ္..။ ဒီမီးေတာက္ေလးကို မင္းအမုန္းနဲ႕ ထြန္းညိွခဲ႔

တာပါ..။ မင္းအမုန္းနဲ႔ ငါ့မွာလင္းလုိ႔ေလ...။ ငါတစ္ေယာက္ထဲ က်န္ခဲ့တဲ့

နယ္ေျမအေဟာင္းထဲမွာေတာ့ ငါ့မွာ အလြမ္းေတြ ရႊဲရႊဲစိုရင္း....။ မနက္မနက္

ေရာက္တုိင္း မင္းရွိတဲ့ အရပ္ဆီဦးညြတ္ရင္း....ဟုိ.. မုိးကုပ္စက္၀ုိင္းေပၚမွာ ..

ငါ့ႏွလုံးသား .. ႏွင္းဆီပြင့္ေတြ ...ထုိးစိုက္ေပးခဲ့တယ္...။

မင္းေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့.. ေဒါသတၾကီး ရိုက္ႏွက္ေခ်ႊခ်လုိက္တဲ့

ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေတြ.... ငါ့ကမၻာေျမအႏွံ႕ ျပန္႔က်ဲလုိ႔ေပါ့...........။ ဒါဟာလည္း

ငါေန႕စဥ္ကျပေနတဲ့ အက္ေၾကာင္းထပ္ ျပဇတ္တစ္ပုဒ္ပါပဲ.....။ ဒီလုိနဲ႔ ငါလဲ

မင္းအမုန္းကုိ ဘိန္းစြဲသလုိစြဲခဲ့ရတယ္...။ ႏွင္းဆီေတြ မပြင့္ပဲ မေနႏုိင္

ၾကသလုိပဲ... မင္းအတြက္ေတာ့ ငါဟာ အမုန္းဖြဲ႕..တဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပဲ..

ျဖစ္ခဲ့တယ္...။ ...........လြမ္းတယ္္...........အိန္ဂ်ယ္...ရယ္....။



ငါ့တုိင္းျပည္ေလးမွာ.....

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, August 27, 2008
ျပန္လာခဲ့ပါ အခ်စ္ရယ္
ငါ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ အဂတိ လိုက္စား ၊ မသမာမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္
ငါတို႕ လူမ်ိဳးေတြက ရိုးသားေဖာ္ေရြတက္ပါတယ္

ျပန္လာခဲ့ပါ အခ်စ္ရယ္
ငါ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ ေရမီးစံုေအာင္ ၂၄ နာရီ မလာေပမယ့္
လမ္းေဘးက ေရအိုးစင္ေတြမွာ
ေရအျပည့္ရိွေနတက္ပါတယ္ ။

ျပန္လာခဲ့ပါ အခ်စ္ရယ္
ငါ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ ေမာ္ၾကြား ေစာ္ကားမႈေတြ ရွိေနေပမယ့္
ငါ့တို႕ လူမ်ိဳးေတြက ရိုက်ိဳးနွိမ္ခ် ဆက္ဆံတက္ၾကပါတယ္

ျပန္လာခဲ့ပါ အခ်စ္ရယ္
ငါ့တိုင္းျပည္ေလးမွာ ငတ္ျပတ္လို႕ စုတ္ျပတ္ေနေပမယ့္
ငါတို႕လူမ်ိဳးေတြက အလွဴေရစက္ လက္နဲ႔ မကြာ ရွိတက္ၾကပါတယ္

မင္းေျပာျပတက္တဲ့ နိင္ငံၾကီး အေၾကာင္းကို
ငါ မက္ေမာပါတယ္
ေရမီးထိန္လင္းစြာနဲ႔ လွပေနတက္တဲ့ ဥယ်ာဥ္ၾကီးေတြ
မိုးျပာေရာင္ ေနာက္ခံေအာက္က အေဆာက္အဦးၾကီးေတြ
ကေလးက အစ “ ဟလို ” ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းေတြ
မင္းေျပာျပတိုင္း ငါမက္ေမာပါတယ္

ဒါေပမယ့္.....အခ်စ္ရယ္
ငါ့ကို ခ်စ္ရင္ ငါ့တိုင္းျပည္ေလးကို ျပန္လာခဲ့ပါေနာ္

၀င္းလက္ျပိဳးျပက္ေနတဲ့ မွန္ခန္းထဲက
ကာပူခ်ီနိ ထက္
အမိုးအကာမဲ့ သစ္ပင္ေအာက္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္က
အၾကမ္းေရ ကုိ ငါပိုမက္ေမာတယ္

မက္ေဒါနယ္နဲ႔ ကိုကာကိုလာကို
မင္းေသာက္ေနခ်ိန္မွာ
ဘူးသီးေၾကာ္နဲ႔ ဆလက္ရြက္ကို ငါသေဘာက်တယ္

အသားညွပ္ေပါင္မုန္႕ထက္
ငါးပိရည္နဲ႔ ထမင္း လူးစားရတာကိို
ငါေက်နပ္တယ္


ခ်ဥ္ေပါင္နဲ႔ ၀က္သား မလဲနိင္သလို
ဘာဘီက်ဴးကိုလည္း ပုန္းရည္ၾကီးနဲ႔
ငါမလဲ နိင္ခဲ့ပါဘူး

ဒါပါပဲ......ခ်စ္ရယ္
ေနာက္ဆံုး
ပတ္ဗလိုနီရူဒါ ေျပာသလို ငါကလည္း
“ ငါ့တိုင္းျပည္က သစ္ျမစ္ေလးေတြကိုေတာင္ ငါခ်စ္တယ္ ”

(ကိုမ်ိဳး ဘေလာ့ မွ ကူးယူထားတာ ပါ )





Me too..

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Wednesday, August 27, 2008
A true story from the Japanese Embassy in US:

Prime Minister Mori was given some basic English conversation training before he visits Washington and meets with President Bill Clinton.

The instructor told Mori " Prime Minister, when you shake hand with President Clinton, please say 'how are you'.

Then Mr Clinton should say "I am fine, and you ?"

Now you should say 'me too'.

Afterwards we, translators, will do all the work for you. It looks quit simple, but the truth is ....

When Mori met Clinton, he mistakenly said "Who Are You?".

Mr Clinton was a bit shocked but still managed to react
with humor : "Well, I am Hilary's husband, ha ha..."

Then Mori replied confidently "Me too, ha ha ha.."

Then there was a long silent moment in the meeting room.

PERSONAL PERCEPTION.

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, August 16, 2008
Different people have different perception. One man's meat could be another man's poison.

A couple bought a donkey from the market. On the way home, a boy commented, "Very stupid. Why neither of them ride on the donkey? "Upon hearing that, the husband let the wife ride on the donkey. He walked besides them. Later, an old man saw it and commented, "The husband is the head of family. How can the wife ride on the donkey while the husband is on foot?" Hearing this, the wife quickly got down and let the husband ride on the donkey. Further on the way home, they met an old Lady. She commented, "How can the man ride on the donkey but let the wife walk. He is no gentleman." The husband thus quickly asked the wife to join him on the donkey. Then, they met a young man. He commented, "Poor donkey, how can you hold up the weight of two persons. They are cruel to you." Hearing that, the husband and wife immediately climbed down from the donkey and carried it on their shoulders. It seems to be the only choice left. Later, on a narrow bridge, the donkey was frightened and struggled. They lost their balance and fell into the river.

You can never have everyone praise you, nor will everyone condemn you. Never in the past, not at present, and never will be in the future. Thus, do not be too bothered by others words if our conscience is clear.

BE PATIENT

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, August 16, 2008
This is a true story which happened in the States. A man came out of his home to admire his new truck. To his puzzlement, his three-year-old son was happily hammering dents into the shiny paint of the truck. The man ran to his son, knocked him away, hammered the little boy's hands into pulp as punishment. When the father calmed down, he rushed his son to the hospital. Although the doctor tried desperately to save the crushed bones, he finally had to amputate the fingers from both the boy's hands.
When the boy woke up from the surgery and saw his bandaged stubs, he innocently said, "Daddy, I'm sorry about your truck." Then he asked, "but when are my fingers going to grow back?" The father went home and committed suicide.

Think about this story the next time someone steps on your feet or you wish to take revenge. Think first before you lose your patience with someone you love. Trucks can be repaired.. Broken bones and hurt feelings often can't.

Too often we fail to recognize the difference between the person and the performance. We forget that forgiveness is greater than revenge. People make mistakes. We are allowed to make mistakes. But the actions we take while in a rage will haunt us forever. "Good Life starts only when you stop wanting a better One"

"Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away "


RIGHT SPEECH.

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, August 16, 2008
There is a Chinese saying which carries the meaning that "A speech will either prosper or ruin a nation." Many relationships break off
because of wrong speech. When a couple is too close with each other, we always forget mutual respect and courtesy. We may say anything without considering if it would hurt the other party.

A friend and her millionaire husband visited their construction site. A worker who wore a helmet saw her and shouted, "Hi, Emily!Remember me? We used to date in the secondary school." On the way home, her millionaire husband teased her, "Luckily you married me. Otherwise you will be the wife of a construction worker." She answered,"You should appreciate that you married me. Otherwise, he will be the millionaire and not you."
Frequently exchanging these remarks plants the seed for a bad relationship. It's like a broken egg - cannot be reversed.

CREATING PERFECT RELATIONSHIPS?

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, August 16, 2008
A person visited the government matchmaker for marriage, SDU, and requested "I am looking for a spouse. Please help me to find a suitable one." The SDU officer said, "Your requirements, please." "Oh, good looking, polite, humorous, sporty, knowledgeable, good in singing and dancing. Willing to accompany me the whole day at home during my leisure hour, if I don't go out. Telling me interesting stories when I need companion for conversation and be silent when I want to rest."
The officer listened carefully and replied, "I understand you need a television."
There is a saying that a perfect match can only be found between a blind wife and a deaf husband, because the blind wife cannot see the faults of the husband and the deaf husband cannot hear the nagging of the wife. Many couples are blind and deaf at the courting stage and dream of perpetual perfect relationship. Unfortunately, when the excitement of love wears off, they wake up and discover that marriage is not a bed of roses. The nightmare begins.

NO POINTING FINGERS.

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, August 16, 2008
A man asked his father-in-law, "Many people praised you for a successful marriage. Could you please share with me your secret?"
The father-in-law answered in a smile, "Never criticize your wife for her shortcomings or when she does something wrong. Always bear in mind that because of her shortcomings and weaknesses, she could not find a better husband than you."

We all look forward to being loved and respected. Many people are afraid of losing face. Generally, when a person makes a mistake, he would look around to find a scapegoat to point the finger at. This is the start of a war. We should always remember that when we point one finger at a person, the other four fingers are pointing at ourselves. If we forgive the others, others will ignore our mistake too.

အိုေဟာင္းမသြားတဲ့ အခ်စ္

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Thursday, August 07, 2008
တစ္ခါက ရြာတစ္ရြာမွာ ဆင္းရဲသား လင္မယားႏွစ္ဦးရွိတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ သူတို႔ဟာ ပိုင္ဆိုင္သမွ်ထဲက တန္ဖိုးအရွိဆံုးျဖစ္တဲ့ ျမင္းကိုေရာင္းျပီး လိုအပ္တာေတြ၀ယ္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ ဒီလိုန႔ဲ အဘိုးအိုက ေစ်းထဲမွာ ျမင္းကို ႏြားတစ္ေကာင္နဲ႔ လဲလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ အဘိုးအိုက ႏြားကို ဆိတ္နဲ႔ လဲလိုက္ျပန္တယ္။ ဆိတ္ကို ငန္းနဲ႔ ငန္းကိုၾကက္နဲ႔ ၾကက္ကို ပန္းသီးေတြနဲ႔ လဲလိုက္ျပန္တယ္။ အဘိုးအိုက ပစၥည္းတစ္ခုကေန တစ္ခုလဲေနရျခင္း အေၾကာင္းရင္းက အဘြားအိုကို အံၾသမႈေတြ ေပးခ်င္လို႔ပဲျဖစ္တယ္။

အဘိုးအိုဟာ လဲလို႔ရတဲ့ ပန္းသီးေတြကို ထမ္းျပီး အိမ္အျပန္လမ္းက အရက္ဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာ နားေနတုန္း အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ဆံုခဲ့တယ္။ အလာပ သလာပေတြ ေျပာရင္း သူလဲခဲ့တဲ့ ပစၥည္းေတြအေၾကာင္း ေျပာျပေတာ့ အဂၤလိပ္ေတြက အဘိုးအိုကို တံုးအတယ္ဆိုျပီး ရီၾကတယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အဘြားအိုရဲ႔ အဆူခံရမယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းကို ေျပာေတာ့ အဘိုးအိုက အဆူခံရမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ျငင္းပါတယ္။ ဒါကို အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္က တကယ္လို႔ အဘြားအိုရဲ႔ အဆူကို မခံရရင္ သူတို႔မွာပါတဲ့ ေငြေတြေပးခဲ့မယ္ ဆိုတဲ့အေၾကာင္း ေလာင္းၾကေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ၃ေယာက္သား အဘိုးအို အိမ္ကိုေရာက္လာခဲ့ၾကတယ္။

အဘြားအိုက အဘိုးအိုျပန္လာတာေတြ႔ေတာ့ ၀မ္းသာအားရ ထြက္ၾကိဳျပီး အဘိိုးအို ေခြ်းသုတ္ဖို႔ ပု၀ါကမ္းေပး၊ ေရကမ္းေပးနဲ႔ အဘိုးအိုကို အေမာေျဖေစတယ္။ ျပီးမွ အဘိုးအို ေျပာျပတဲ့ အျဖစ္ေတြကို စိတ္၀င္တစား နားေထာင္တယ္။ ပစၥည္းတစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခု လဲေျပာင္းပံုကို အဘိုးအို ေျပာျပတဲ့အခ်ိန္မွာ အဘြားအိုက ၀မ္းသာအားရနဲ႔ ...

"ဟာ... က်ဳပ္တို႔ ႏြားႏို႔ေသာက္ရျပီေပါ့"
"အင္း... ဆိတ္ႏို႔လည္း မဆိုးပါဘူး"
"ေအာ္... ငန္းေမြးေတြက သိပ္လွတာ"
"အင္း... က်ဳပ္တို႔ ၾကက္ဥစားရျပီေပါ့"
စတာေတြ ေျပာတယ္။ ေနာက္ဆံုး အဘိုးအိုက သူလဲလာတဲ့ ပန္းသီးကိုျပေတာ့ အဘြားအိုက စိတ္ပ်က္သြားပံု မျပဘဲ " အင္း.. ဒီည က်ဳပ္တို႔ ပန္းသီးကိတ္ လုပ္စားၾကတာေပါ့" လို႔ ေျပာျပီး အဘိုးအိုကို အားရပါးရ နမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။

ပံုျပင္ရဲ႔ ေနာက္ဆံုးက ေျပာစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ အဂၤလိပ္ႏွစ္ေယာက္ ပါသမွ်ေငြေတြ ေပးခဲ့ရတယ္။

ပံုျပင္က ရိုးရိုးေလးပါ။ ပံုျပင္ကို ဖတ္စက သူ႔ရဲ႔ဆိုလိုရင္းကို နားမလည္ခဲ့ဘူး။ စာေရးဆရာက တံုးအတဲ့ ဆင္းရဲသား လင္မယားကို ကဲ့ရဲ႔ေ၀ဖန္ထားတာလား? ဒါမွမဟုတ္ ေလာင္းေၾကးေငြေတြ အႏိုင္ရေအာင္ ဇာတ္တိုက္ထားတာလားလို႔ ေတြးခဲ့မိတယ္။ တကယ္ေတာ့ ပံုျပင္က အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ အေျခခံျဖစ္တဲ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ခြင့္လြတ္သည္းခံျခင္း၊ ေလးစားယံုၾကည္ျခင္းကို ျပခ်င္တာပဲျဖစ္တယ္။

အခ်စ္ဆိုတာ အႏုပညာတစ္မ်ဳိး
ခြင့္လြတ္ျခင္းက အခ်စ္ရဲ႔ ေက်ာ႐ိုးတဲ့

ျပင္ပေလာကမွာ အဘိုးအိုလို တံုးအတဲ့ အျပဳအမႈမ်ဳိးက တကယ္မရွိႏိုင္ပါဘူး။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ ခ်စ္ခင္မႈ၊ နားလည္ခြင့္လြတ္မႈေတြက အိမ္ေထာင္တည္ျမဲဖို႔အတြက္ အေကာင္းဆံုးနည္းေတြျဖစ္တယ္။ တစ္ေယာက္ရဲ႔ အမွားကို တစ္ေယာက္က နားလည္ေပးမယ္၊ အျပစ္မျမင္ဘူး ခြင့္လြတ္သည္းခံမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးဟာ ပံုျပင္ထဲကအတိုင္း လွပႏိုင္ပါတယ္။

Best Friend Forever

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, August 05, 2008
As the years pass,
And we grow apart
I want you to know
That you're in my heart

You helped me through problems,
Through thin good and bad
You helped me keep smiling
when I was sad

You helped me with kinds
You made me stay strong
How will I live
Where you are gone?

And where the years take us
No place is too far
We will think of each other,
Whenever we are.....

You are wonderful person
With a good heart to lend
And want you to know
You are a really good friend.

Never Give Up,,,

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, August 03, 2008
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရိတ္သိမ္းမခံရေစနဲ႕
မိုးမခပင္ေအာက္က ေႏြဦးပြဲေတာ္အတြက္
ျမင္းရိုင္းကို ဒုန္းစိုင္းလိုက္ပါေတာ့
ဟင္းလင္းျပင္ထဲက အနားစြန္းကိုပဲ
ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္နဲ႕ ဖက္တြယ္ထားပါ
ဒီလုိမွီခိုေနရင္းနဲ႕..
တစ္ေန႕မွာေတာ့ လြတ္ေျမာက္ေကာင္းပါရဲ႕
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ ...
ဓါးသြားေတြျပည့္ႏွက္ေနရင္ေတာင္
ဒီလြင္ျပင္ကို မင္းျဖတ္ရမယ္....

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ရိတ္သိမ္းမခံရေစနဲ႕
ႏွင္းဆီေတြရဲ႕တုိက္ပြဲအတြက္
ယံုၾကည္ခ်င္းဓါးကို ထုတ္လိုက္ပါေတာ့
ေကာက္ရိုးတစ္မွ်င္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္
မလြတ္တမ္း ဆုပ္ကိုင္ထားပါ
ဒီလိုကူးခပ္ေနရင္းနဲ႔ ..
တစ္ေန႕မွာလမ္းေတြ႕ေကာင္းပါရဲ႕
ဘာေတြပဲျဖစ္ျဖစ္
မီးထဲမွာ ေလာင္ကၽြမ္းတိုင္း....
" ဖီးနစ္" ငွက္ကို သတိရလုိက္ပါ......

အလြမ္း.........

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Thursday, July 31, 2008
စိတ္ထဲမွာ ေရးထားတဲ့ မင္းနာမည္
စိတ္ထဲမွာ ေမႊးပ်ံ႕ေနတဲ့ မင္းရနံ႔
စိတ္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ မင္းရယ္သံ
စိတ္ထဲမွာ ထပ္တူက်ေနတဲ့ မင္းမ်က္ႏွာ
ခ်စ္လြန္းလို႕ .... မင္းကိုငါ ေမ့ထားတယ္

ငါမေရးျဖစ္တဲ့ စာသားေတြလို မင္းစကားသံေတြ
ငါမအိပ္ျဖစ္တဲ့ ညေတြလို မင္းမနက္ခင္းေတြ
ငါမနမ္းရႈိက္ဖူးတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြလို မင္းပါးျပင္ေတြြ

ငါမသိခဲ့တဲ့ အေျပာင္းအလဲေတြလို မင္းလိွ်႕၀ွက္ခ်က္ေတြ
ငါလြမ္းဆြတ္လြန္းတဲ့ ႏူးညံ႔မႈတစ္ခုလို မင္းေမတၱာတရားေတြ
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ...... ငါေမ့ေလ်ာသြားမွာကိုပဲ စိုးရိမ္မိတယ္...

မင္းမ်က္ႏွာေလး မျမင္ရေတာ့ကတည္းက
ငါ့မ်က္လံုးကြယ္ သလိုခံစားခဲ့ရတာ
မင္းစကားသံေလး မၾကားရေတာ့ကတည္းက
ငါ့နားကန္းသြားသလိုခံစားခဲ့ရတာ
ေနာက္ဆံုးမွာ........
အခ်ိန္အခါမဟုတ္ ဘယ္ရြာလုိ႕ရြာရမွန္းမသိတဲ့
မိုးတိမ္ေတြ.. ေပြ႕ပိုက္ထားတဲ့ ေကာင္းကင္တစ္ခုပဲ
ငါ့အိမ္မက္ထဲမွာ....... က်န္ခဲ့တယ္

လမင္းႏွင့္ ညိွႏႈိင္းျခင္း....

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, July 29, 2008
မင္းရဲ႕အလင္းတန္းတစ္ခ်ိဳ႕အျဖစ္
ပါ၀င္ခြင့္ျပဳပါ.......
လမင္းၾကီး ေရ........
ငါခ်စ္တဲ့ (သူ) ေငြေရာင္အလင္းတန္းမွာ
ေအးျမေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႔
ငါဟာအျပာေရာင္မီးေတာက္
မဟုတ္မွန္း (သူ) သိေစဖို႕
(သူ) နဲ႔ ....
(သူ႕)ပတ္၀န္းက်င္အေမွာင္ထုကို
ျဖိဳခြင္းႏုိင္ဖို႔...မင္းရဲ႕အလင္းတန္းတစ္ခ်ိဳ႕အျဖစ္
ပါ၀င္ခြင့္ျပဳပါ...လမင္းၾကီး..
မင္းဟာ..
တစ္ခ်ိဳ႕ရက္ေတြမွာ..
တစ္ျခားဘက္ကို..ထြက္သြားခဲ့တယ္
မွ်တတဲ့စိတ္နဲ႕.
အရာအားလံုးကို..
ထြန္းလင္းေစခဲ့တယ္..

ငါတို႕ရဲ႕ရပ္ကြက္ေလးေပၚ
အပါယ္ခံေရပုတ္ေျမာင္းေလးေပၚ
ေတာေတာင္ထဲကေရၾကည္ေခ်ာင္းေလးေပၚ
သဲကႏာၱရနဲ႕ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြေပၚ
မင္းကိုဂရုမစိုက္တတ္တဲ့ျမိဳ႕ျပရဲ႕ညအေပၚမွာပါ
ေရာင္စဥ္ေတြျဖာလင္းခဲ့တယ္..

ခြဲျခားစိတ္မရွိတဲ့ လမင္းၾကီးေရ...
အတၱစိတ္ရွိတဲ့ ငါကေတာ့...
အလင္းတန္းအားလံုးကို
သူ႕အေပၚပဲ..ထြန္းလင္းေတာက္ပစြာ
ေစလႊတ္ခဲ့တယ္....

တိမ္ကြယ္ခဲ့ရင္မင္းခဏေပ်ာက္ကြယ္ေပမယ့္
ငါ့ရဲ႕ျမတ္ႏုိးမႈအလင္းတန္းကေတာ့..
အရာအားလံုးကို..ေဖာက္ထြင္းသြားႏုိင္ခဲ့တယ္
ေနမင္းအတြက္..မင္းေနရာေပးရေပမယ့္...
ငါကေတာ့ သူ႕ႏွလံုးသားကမာၻမွာ
တစ္စင္းတည္းေသာ....လမင္းျဖစ္ခ်င္တယ္.....

မင္းကမာၻၾကီးအေပၚသစၥာရွိခဲ့တာၾကာျပီလား...
ဆက္ျပီးသစၥာရွိေနမယ္လို႕ယံုၾကည္ပါတယ္...
မင္းခ်စ္တဲ့ကမာၻၾကီးနဲ႔..
ငါခ်စ္တဲ့(သူ)....
အျမဲေတာက္ပေပ်ာ္ရႊင္ေစဖို႕
မင္းတည္ရွိေနသမွ်....ငါလည္း...
မင္းရဲ႕အလင္းတန္းတစ္ခ်ိဳ႕အျဖစ္..
ပါ၀င္ခြင့္ျပဳပါ....လမင္းၾကီး................

အိန္ဂ်ယ္.....သို႕

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 27, 2008
အေ၀းတိမ္မွာ......မင္းငိုေနတာ ငါၾကားတယ္။ ဘာေၾကာင့္လာမေခ်ာ့တာလဲလို႕ေမးလာမယ့္ ေမးခြန္းကို ငါမေျဖပါရေစနဲ႕။ နန္းေတာ္ရဲ႕ တံခါး၀မွာ

ဒဏ္ရာေတြ ဗရပြနဲ႔ ငါ၀င္မလာရဲဘူးေလ။ မာသာထရီစာလို ခမ္းနားတဲ့ေမတၱာရိပ္ေအာက္မွာ ငါဆိုတာ ေသမိန္႔က်ေနတဲ့ အက်ဥ္းသားပဲ

ျဖစ္သင့္ပါတယ္။ မင္းေရးထိုးခဲ့မယ့္ကမၺည္းအတြက္ "ငါေပးဆပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့ " သမိုင္းစာတစ္ေၾကာင္းမွမရွိေလေတာ့ အရိပ္ေတြ မဲ့ေနတဲ့ သစ္တစ္ပင္

လို ငါ့ကိုယ္ငါ ထုဆစ္မိတယ္။တိမ္ေတြကို ၾကည့္ရင္း မြန္းက်ပ္လာတယ္။ မၾကာခင္ ျပိဳေတာ့မယ့္ မိုးသားေတြထဲမွာ အနာဂတ္ တစ္ခုခုမ်ား လြင့္ပါသြားဦးမွာလား ။ တစ္ကယ္ေတာ့

ေကာင္းကင္ဟာ ေကာင္းကင္ပဲဆိုတာ သိေတာ့သိေနခဲ့ပါတယ္။ငွက္တစ္ေကာင္ စြန္တစ္စြန္ရဲ႕ဘ၀ တစ္ခါတစ္ေလေတာ့ ငါရခဲ့ခ်င္ရဲ႕။

အိုင္စတိုင္းေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ငိုသံေတြ ေခၚေဆာင္လာမယ့္ အိန္ဂ်ယ္ရဲ႕ မ်က္ရည္ေတြသာ ငါေန႕စဥ္ရက္ဆက္ မက္ေနတဲ့

အိမ္မက္ေတြျဖစ္ေနေတာ့တယ္။

ေသခ်ာတယ္လို႕ထင္ရတဲ့ အနာဂတ္ေတြ အတြက္ ကႏာၱရ ႏွလံုးသားရဲ႕ျမတ္ႏိုးခ်င္စရာ ေဆာင္းဥတု ေသးေသးေလး အတြက္ .. ငါ ရူးမိတယ္

အိန္ဂ်ယ္.....ငါရူးမိပါတယ္။ ငါဟာ အေမွာင္ထဲမွာ ရွင္သန္ခဲ့သူျဖစ္လို႕ အလင္းေတြကို မင္းနားလည္ေပးလိုက္ပါ ..။အိန္ဂ်ယ္ေရ...... ဒါေတြတစ္ကယ္

ျပီးဆံုးခဲ့ျပီလား..။အေျခအေနအားလုံးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းပန္းတိုင္ ၊ ဒါမွမဟုတ္ .. အလံမ်ားစြာကိုင္ေဆာင္ထားမယ့္ မင္းရဲ႕လက္ေတြဟာ

အရမ္းခမ္းနားေနလိမ့္မယ္ဆိုတာ... ခၽြင္းခ်က္မရွိပါဘူး..။မင္းရဲ႕လက္တစ္ဘက္မွာ အသြားထက္ထက္ ဓါးတစ္လက္ ကိုင္စြဲထားပါ။

က်န္တဲ့လက္တစ္ဘက္စာ အတြက္ေတာ့ ငါပ်ိဳးေထာင္ခဲ့တဲ့ဥယ်ာဥ္ထဲက ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ေပးလိုက္ပါရေစ။

အိန္ဂ်ယ္ေရ......ညမ်ားစြာရဲ႕ အရွင္သခင္အျဖစ္ မင္းကို ေလာကၾကီးက ေကာင္းခ်ီးေပးၾကမွာပါ ။ ငါတိတ္တဆိတ္ ျပံဳးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္...

(ေက်နပ္စြာနဲ႔ပါ )

ဆက္သြယ္ခ်က္မ်ား

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 27, 2008
ပင္လယ္လိုဟန္ေဆာင္ထားတဲ့မိုးတိမ္ေတြ..။တစ္၀ုန္၀ုန္း ရိုက္ခတ္ ပဲ့တင္ထပ္ေ၀စည္ (အသံေတာ့မျမည္ဘူးေပါ့)။ မၾကာမီရြာခ်မည္ဆိုတာေတာ့ သိေနခဲ့ ။ မစို႔မပို႔ အလွျပင္ထားတဲ့ အလင္းႏွစ္ေကာင္းကင္ ။ခ်င္ျခင္းတပ္ အိမ္မက္ေတြနဲ႔လြမ္း ...။
လြမ္းခ်င္ဦး............လြမ္းခ်င္ဦး ။ ေရရြတ္သံမူးမူး ။ အေမွာင္လမ္းကို ေရြးေလွ်က္ခ်င္ခဲ့ရဲ႕ ။ အခါလည္သား လမင္းလည္း လမ္း မေလွ်ာက္တတ္ခဲ့ ။ ၾကယ္ေတြကိုလည္း အေဖၚအျဖစ္ေခၚ မအိ္ပ္တတ္ခဲ့ ။သူခ်ည္းသက္သက္ အထီးက်န္ျပီးေနတဲ့ညဟာ သူခ်ထားတဲ့ အေမွာင္ထဲမွာပဲ ဘာသာျပန္ေပ်ာက္ေနျပန္ေရာ..။ တစ္ရွပ္ရွပ္ သစ္ရြက္ေၾကြသံ....။ အေ၀းက နာရီသံေခ်ာင္းေခါက္သံ...။ခပ္ေ၀းေ၀းက ေခြးေဟာင္သံ...။


သန္းေခါင္ယံ ရထား က ဥၾသသံရွည္ဆြဲ ။ ေရာက္ခ်င္ေသးတယ္.....ေမွ်ာ္လင့္ခ်င္ေသးတယ္ ။အလင္းရွိမယ့္ မနက္ဖန္...။ အလင္းရွိမယ့္အာရုဏ္ဟာ ဘူတာစဥ္ တစ္ခုလို ရပ္ေစာင့္ေန...။မ၀့ံမရဲစိတ္ရဲ႕ ေထာင့္စြန္းခပ္က်က်..။ ေ၀့၀ဲမႈန္ရီ..။ ေမွ်ာ္လင့္ရာ လမ္းကေလး မေရာက္ခင္..... မေရာက္ခင္...။ လက္မျပနဲ႔ဦး..။ ႏႈတ္မဆက္နဲ႔ဦး..။ ငါတို႔ဆီက ၾကယ္ေရာင္လ၀န္း အလင္းတန္းေတြ သိမ္းႏႈတ္မခံနဲ႔ဦး..။ မေရာက္တတ္ေသးတဲ့ ဥယ်ာဥ္စိမ္းထဲက ေလေသေတြ ၀ဲလည္ျပိဳစင္း က်မလာေစနဲဦး....။ရင္လြင့္ေတာင္ပံေတြ မက်ိဳးပဲ့ေစနဲ႕ဦး..။အမွန္တရားကို မ်ိဳခ်ျပီး အငိုက္မိမခံနဲ႔ဦး...။သဘာ၀မက်တဲ့ ျဖစ္ရုိးျဖစ္စဥ္ေတြကို ေခါက္ရိုးခ်ိဳးထားလိုက္ဦး..။ တစ္စံုတစ္ရာ ျမတ္ႏုိးျခင္းကို သို၀ွက္..။ အဲဒီသို၀ွက္ျခင္း ကိုပဲျမတ္ႏုိးေနလိုက္ဦး...။
ျပီးရင္....... ဘယ္ဘက္ရင္အံုအစြန္းမွာ..... အနီရဲရဲ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ကို ထုိးစိုက္ ..။ ေနာက္ထပ္ ေမ့ခ်င္ေယာင္ေဆာင္လို႔မရတဲ့ သတိတရေတြနဲ႔ အက်ီ ခပ္ပါးပါးေလးတစ္ထည္ကို အတၱၾကီးၾကီးနဲ႔ ငါတို႔ သီခ်ဳပ္ၾကစို႔ (ဒဏ္ရာတစ္ခ်ိဳ႕ အနည္းအက်ဥ္းေတာ့ ပါေကာင္းပါမယ္)။ ေရရြတ္သံမူးမူး ။ လြမ္းခ်င္ဦး.......လြမ္းခ်င္ဦး.။ .... ခ်င္ျခင္းတပ္အိမ္မက္ေတြနဲ႔လြမ္း.....။အလင္းႏွစ္ေကာင္းကင္ အလွျပင္ထားဆဲ...။မၾကာမီ ရြာခ်မယ္ဆို တာေတာ့သိေနခဲ့...(အသံေတာ့ မမည္ခဲ့..)။ ေျဖးညွင္းရုိက္ခတ္ ပဲ့တင္ေ၀စည္..။ ပင္လယ္လိုုျငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတဲ့ မိုးတိမ္ေတြ...........။



who dare to talk

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Saturday, July 26, 2008
ေယာက်္ားႀကီးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသည္။ လမ္းကိုျဖတ္ကူးသည္။လမ္းလယ္ေခါင္တြင္ 'ခ်ယ္ကိုရီဂ်စ္ကားတစ္စီး တံခါးမ်ား ပြင့္လွ်က္ရပ္ထားသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ကားအနားတြင္ အတိုက္ခံရေသာ လမ္းျဖတ္ကူးသူ၏ အေလာင္းရိွေနသည္။ မနီးမေ၀းတြင္ရဲကားနွင့္ ရဲတစ္ဦးရပ္ေနသည္။ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရိွသူက ေယာက်္ားႀကီးကို လက္ယက္လွမ္းေခၚလိုက္ျပီး ေျပာသည္။
"ကၽြန္ေတာ့္နာမည္ ဗိုလ္မွဴးဒိုကိုနားယက္ပါ။ မိတ္ေဆြရဲ႕မွတ္ပံုတင္ကတ္ျပားကိုၾကည့္ပါရေစ။"
ေယာက်္ားႀကီး အိတ္ထဲက မွတ္ပံုတင္ကတ္ျပားကိုထုတ္ျပသည္။
"ဟုတ္ျပီး မစၥတာအီဗန္ေနာ့၊ စစ္ခ်က္ယူဖို ့အတြက္ေမးတာကိုေျဖပါ။ ရဲၾကပ္ပီထေရာ့ကေရးပါလိမ့္မယ္၊ လမ္းျဖတ္ကူးသူကို ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လို ့ ကားနဲ႕တိုက္ရတာလဲ"
"ကၽြန္ေတာ္ဘယ္သူ႕ကိုမွမတိုက္ဘူး၊ ဒါကၽြန္ေတာ့္ကား မဟုတ္ဘူး။"


"ပီထေရာ႕ ေရးစမ္း၊ အျပစ္ကို၀န္မခံ၊ ကားကခိုးလာတဲ့ကားလို ့"
"မဟုတ္တာပဲ ကၽြန္ေတာ္ကားမေမာင္းတတ္ဘူး၊ ကားလိုင္စင္ဲလဲမရိွဘူး"
" ပီထေရာ့ဆက္ေရး၊ ကားမေမာင္းတတ္ဘဲ၊ ကားေမာင္းလိုင္စင္မရိွဘဲ၊ ေမာင္းလာတယ္လို ့ေရး၊ ဒါနဲ႕ ခင္ဗ်ားပါးစပ္က အရက္နံ႕ရသလိုဘဲ"
"မျဖစ္နိုင္တာ မေျပာစမ္းပါနဲ႕ဗ်ာ၊ က်ဳပ္ဘီယာပဲေသာက္လာတာ"
"ပီထေရာ့ဆက္ေရး၊ အရက္မူးျပီး ကားေမာင္းလာတယ္လို႕"
"ဘာလဲ ခင္ဗ်ားတို႕နွစ္ေယာက္ ေခါင္းမွေကာင္းၾကရဲ႕လား၊ ကၽြန္ေတာ့မွာ အလီဘိုင္ရိွတယ္ဗ်၊ အခင္းျဖစ္ပြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္မယားငယ္ဆီ ေရာက္ေနတယ္ဗ်"
"ပီထေရာ့ဆက္ေရး၊လင္ရိွမိန္းမကို မတရားက်င့္ခဲ့ေၾကာင္း ၀န္ခံတယ္လို ့။"
"ေဟ႔လူေတြ၊ခင္ဗ်ားတို႕လုိအရူးေတြနဲ႕ က်ဳပ္ဘာမွစကားဆက္ေျပာစရာမရိွဘူး။ ဒါပဲ၊ သြားမယ္။"
ေယာက်္ားႀကီး လွည့္ထြက္ခ်ိန္မရလိုက္ေခ်။ နံပါတ္တုတ္နွင့္အရိုက္ခံလိုက္ရသျဖင့္ ေနရာတြင္ပင္ ေခြေခြေလးလဲက်သြားသည္။
ရဲမွဴးက ဌင္းကို လက္ထိတ္ခပ္လိုက္ျပီးရဲၾကပ္ကိုေျပာသည္။

"ဆံုးေအာင္ဆက္ေရးစမ္း ပီထေရာ့။ အသာတၾကည္အဖမ္းမခံပဲ ျပန္လည္ရန္မူသျဖင့္ အင္အားသံုးဖမ္းဆီးခဲ့ရသည္လို႕။
ေအး. . . . ဒါနဲ႕ဒီေန ့ပဲ မင္းရဲခ်ဳပ္ကိုသြားျပီး ရံုးအဖြဲ႕ဆီမွာ နာမည္ႀကီးလူဆိုးတစ္ေယာက္ကို ဖမ္းမိေၾကာင္း မွတ္တမ္းတင္စာရင္း သြင္းလိုက္၊ ၾကားလား၊ အခု ရာဇ၀တ္မႈႀကီးေတြကို တစ္ခုမွ ရဲကမေဖၚထုတ္နိုင္ဘူးလို႕ ေျပာရဲတဲ့ အေကာင္ေျပာၾကည့္စမ္းပေစ၊ ဟင္း"



နာမည္ၾကီး တံဆိပ္

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Tuesday, July 22, 2008
လူတစ္ေယာက္အတြက္ ဘယ္အရာက အသံုးလွျပီး အၾကည့္ခံတဲ့ နာမည္ၾကီး တံဆိပ္လဲတဲ့.....
နာမည္ၾကီး Chanel ရဲ႕အကၤ်ီလား၊ Pierre Cardin ရဲ႕ေဘာင္းဘီလား၊ Gucci ရဲ႕၀ီစကုတ္လား၊ Hermes ရဲ႕ မာဖလာလား၊ Fendi ရဲ႕ ဖိနပ္လား.....

ဒီပံုျပင္ကို လူတိုင္းၾကားဖူးမွာပါ... တစ္ခါက အေမရိကန္သမတၱ လင္ကြန္းဟာ သူ႔ဆီမွာ တာ၀န္လာထမ္း ေဆာင္မယ့္ လူတစ္ဦးကို အင္တာဗ်ဴးခဲ့တယ္။ အင္တာဗ်ဴးျပီး အလုပ္ မခန္႔ခဲ့ပါဘူး။ လက္ေအာက္ တစ္ေယာက္က အလုပ္မခန္႔တဲ႔ အေၾကာင္းရင္းကို ေမးေတာ့ လင္ကြန္းက “သူ႔ရုပ္ကို ငါမၾကိဳက္လို႔” လို႔ ျပန္ေျဖခဲ့တယ္။ ေမးတဲ့လူက “ ေမြးရာပါ ရုပ္မလွတာ သူ႔အမွားလား” လို႔ ျပန္ေမးခဲ့တယ္။ လင္ကြန္းက “ အႏွစ္(၄၀) မတိုင္ခင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ရုပ္ရည္ဟာ မိဘေတြကေပးခဲ့တာ... အႏွစ္(၄၀)ေနာက္ပိုင္းရဲ႕ ရုပ္ရည္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္က ေပးတာ... လူတစ္ေယာက္ဟာ အႏွစ္(၄၀) ေနာက္ပိုင္းမွာ ကိုယ့္ရုပ္ရွည္ကိုကိုယ္တာ၀န္ယူႏိုင္ရမယ္”


လူအမ်ားစုက အခ်ိန္ကုန္ခံျပီး ေစ်း၀ယ္ထြက္ၾကတယ္။ ေငြေၾကးေတြ အကုန္အက်ခံျပီး နာမည္ၾကီးတံဆိပ္ အ၀တ္အစားေတြကို ၀ယ္ျပီး ကိုယ္ေပၚမွာ တန္ဆာဆင္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါတေလမွာ အက်င့္စရိုက္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ေတြကို တန္ဆာဆင္ဖို႔ ေမ့ေနတတ္ၾကတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႔ ျပည့္၀တဲ့ စိတ္ေန သေဘာထားနဲ႔ ေကာင္းျမတ္တဲ့ အက်င့္စရိုက္ဟာ အၾကည့္ခံတဲ့ အေကာင္းဆံုး နာမည္ၾကီး တံဆိပ္ျဖစ္တယ္။

စိတ္သေဘာထား ျပည့္၀တဲ့လူဟာ Chanel, Pierre Cardin, Gucci...ေတြထက္ ပိုလွ၊ ပိုအၾကည့္ခံပါတယ္။ စိတ္သေဘာထားျပည့္၀ေအာင္ လုပ္ဖို႔ရာ ေငြကုန္ေၾကးက် ခံေနစရာ မလိုပါဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ေဒါသကို ထိန္းမယ္။ မေကာင္းတဲ့ အက်င့္ေတြကို ျပဳျပင္မယ္။ သန္႔ရွင္းတဲ့ အေတြးေတြ ေတြးမယ္။ တကယ္ေတာ့ လူအမ်ားရဲ႕ ၾကည္ညိဳေလးစားမႈကို အဖိုးတန္ အ၀တ္အစား ၀တ္ထားမွ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကုိယ့္ရဲ႔ အျပဳအမူနဲ႔ စိတ္ေန သေဘာထားပဲျဖစ္တယ္။

အရွင္းဆံုးဥပမာတစ္ခုေပးရရင္ေတာ့....................................
စိန္ေတြ ျပိဳးျပိဳးျပက္ျပက္ ၀တ္ထားတိုင္း လူေတြရဲ႔ အခ်ီးက်ဴးနဲ႔ ေလးစားမႈကို မခံရပါဘူး။

share from my fri,,,,,,,

Confident Tricks

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, July 21, 2008
Body image is a very important part of gaining confident becausse it's the first thing confidence because that people notice when they meet you. Here are a few basic,but very important starting hints.

Do smile-if you look friendly,people will feel much more inclined to come up and talk to you.If you look timid,they're more likely to leave you to yourself.
Do stand up straight-this makes you look a lot more confident.People are much more interested in and attracted to confident types.
Don't sit with your arms crossed unconsciously,people interpret crossed arms as a sing to keep away and so are more as a sign to keep away and so are more likely to steer clear of you.


Do make eye contact with people-if you're a party ,for example ,and you stare at your feet all night, no one will feel they have an invitation to come and say Hello!
It's worth remembering that even the most fearless of your friends feel self-conscious among a crowd of strangers.If you ask them you'll probably be surprised to hear that they get through it by making themselves appear confident.That means talking a deep breath,smiling and looking approachable.
The first step is always the hardest , and if you get through the initial stage of meeting people you'll definitely survive the rest.They key is to appear confident even if you feel like you're dying of embarrassment inside.Helpful tips include concentrating on what the person is taking about rather than how nervous you are and not fidgeting when you talk to someone.

from Teacher Maw( Y.E.S), for my dearest sis,,YP, who scare to make presentation,,,,:)

ေအာင္ဆန္းေပးတဲ့ ျမန္မာျပည္။

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, July 21, 2008
အရပ္ပုပု
မ်က္ေမွာင္ကုတ္ကုတ္
ပိုသီပတ္သီ အညာသား။

ဘီေအေက်ာင္းသား
စကားမေျပာ
ေျပာရင္မရပ္
ညႇင္းသိုးသိုး အ႐ိုးခံ
ေခါင္းအမာဆံုး
ဇြဲအရွိဆံုး
စိတ္ဓာတ္အျပင္းထန္ဆံုး လူသား။

သူမသိ နားမလည္တာေတြကအမ်ားသား
ေရမကူးတတ္ဘူး
စက္ဘီးမစီးတတ္ဘူး
စႏၵရားမတီးတတ္ဘူး
သီခ်င္းေကာင္းေကာင္း နားမေထာင္ခဲ့ရဘူး
မိန္းမ မပိုးတတ္ဘူး။


ဘိလပ္ျပန္သန္းကို ေမရွင့္သီခ်င္း ဆိုခိုင္းခဲ့သူ
ခ်စ္ရတဲ့နာစ့္မေလးၾကည္ကို လူငွားနဲ႔ ပိုးခဲ့ရသူ
ဗြီအိုင္ပီဆိုတဲ့ စာတန္းကို အလြန္စက္ဆုပ္ရြံရွာသူ
လမ္းေဘးမွာ ေက်ာက္ေက်ာေရေသာက္တဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
မဂၤလာေဆာင္မွာ ခဲဖိုးေတာင္းတာ နားမလည္တဲ့သူ။

လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း စစ္ဖိနပ္ေျပာင္းျပန္စီးတဲ့သူ
လြတ္လပ္ေရးကိုစဥ္းစားရင္း ဆံပင္ညႇပ္မၿပီးခင္ ထထြက္သြားတဲ့သူ
ေတြ႕ခ်င္လြန္းလို႔ လမ္းမွာတားတဲ့ ရြာသားေတြနဲ႔
အတူလမ္းေဘးမွာအေၾကာ္စားတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
သူ႕ ကုိယ္သူ ျပည္သူတစ္ေယာက္အျဖစ္ခံယူတဲ့ ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္
- ၾကည္... ပဲျပဳတ္နဲ႔ နံျပားရရင္ စားခ်င္တယ္ - ဆိုတဲ့
မိန္းမကို မနက္စာျပင္ခိုင္းတဲ့ သူ႕ ရဲ႕ ကမၻာေက်ာ္စာ။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အဆင့္ရဲ႕ အမွားနဲ႔ သာမန္ရဲေဘာ္အဆင့္ရဲ႕ အမွန္ကို
ကြဲကြဲျပားျပားသိတဲ့သူ
လူငယ္ဘ၀၊ လူ႕ ဘ၀ရဲ႕ စည္းစိမ္အရသာေတြ
ခံစားဖို႔ အခ်ိန္မရခဲ့တဲ့သူ
သူ႕ ျဖတ္သန္းမႈမွာ
လြတ္လပ္ေရးဆိုတာတစ္ခုတည္းနဲ႔
ပကတိ႐ိုးရွင္းသန္႔စင္ခဲ့တဲ့သူ
သူ႔ကို
ဒဂုန္တာရာက ကင္ပြန္းတပ္
ေအာင္ဆန္း သို႔မဟုတ္ အ႐ိုင္းတဲ့။

လုပ္သက္က ခပ္ႏုႏု
ေက်ာင္းသားေပါက္စ
သခင္ေပါက္စ
စစ္သားေပါက္စ
ႏိုင္ငံေရးသမားေပါက္စ
ဘ၀ေတြက အဖံုဖံု
အသက္က ၃၀ မရွိတရွိ။

ဒီေအာင္ဆန္း လက္ေတာက္ေလာက္ေလးကို
ဘာ့ေၾကာင့္
ေနမ၀င္အင္ပါယာၾကီး ဒူးေထာက္ခဲ့ရပါသလဲ...။

တကယ္ဆိုေတာ့
ငါတို႔ေအာင္ဆန္းက
နယ္နယ္ရရမဟုတ္ -
႐ိုးသားတဲ့ျမန္မာေတြထက္
ပို႐ိုးသားတဲ့ေအာင္ဆန္း
သတၱိေျပာင္တဲ့ ျမန္မာေတြထက္
ပိုသတၱိရွိတဲ့ ေအာင္ဆန္း
စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ ျမန္မာေတြထက္
ပိုစြန္႔လႊတ္ျပတဲ့ ေအာင္ဆန္း၊
ဒီလိုေအာင္ဆန္း
သူ႕ ေသြးသားအ႐ိုးအခ်ဥ္ေတြအားလံုး
လြတ္လပ္ေရးတစ္ခုတည္းနဲ႔အၿပီး
စုစည္းတည္ေဆာက္ျပတဲ့ ေအာင္ဆန္း
တကယ့္အ႐ိုးခံ ေအာင္ဆန္းေပါ့။

ဒီေအာင္ဆန္းကို
လြတ္လပ္ေရးလမ္း၀မွာ ဘြားကနဲ ျမင္လိုက္ရ႐ံုပဲ
ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ဆရာေတြ မႈိင္း၊ ျမ၊ ခ်ိဳတို႔ကအစ
- ငါတို႔ အားကိုးပါရေစ - ဆိုလာၾက၊
ေရွးဘိုးဘြားမိဘျပည္သူေတြက
- ငါတို႔ ကိုကယ္မယ့္ မင္းေလာင္းေပၚၿပီ - ၿပံဳးေပ်ာ္ၾက
လူငယ္ေသြးေသာက္ျမန္မာေတြက
- ငါတို႔ စြန္႔ပါရေစ - ဆိုၿပီး ေရွ႕ထြက္လာၾက
စုၾက၊ ႐ံုးၾက၊ စည္းလံုးၾက။

တကယ့္ဗမာေတြ
မဟာေအာင္ဆန္းအေနာက္က
ျပည္သူ႕ ဒီလႈိင္းလံုးၾကီးေတြရဲ႕
တ၀ုန္း၀ုန္း ႐ိုက္ခတ္သံဟာ
အဲဒီအခ်ိန္က ၀ိတိုရိယဘုရင္မၾကီးကိုေတာင္
အိပ္မက္ေတြ ေအးခဲေစခဲ့သေပါ့။

ေအာင္ဆန္းေရွ႕ ေရာက္ရင္
ရွမ္းေတြက ရွမ္းစကားမဆိုၾက
ကခ်င္ေတြကလည္း ကခ်င္စကားမဟၾက
ေအာင္ဆန္းကို ယံုၾကည္စြာနဲ႔
သူတို႔ သခင္အျဖစ္ သိမွတ္ျပဳၾက
အားလံုးေသာ တိုင္းရင္းသားေတြ။

ဒီျပည္လံုးကြၽတ္အားကို
စုစည္းႏုိင္ခဲ့လိုလည္း
အဂၤလိပ္ေတြက ဒီေအာင္ဆန္းလက္ေတာက္ေလာက္နဲ႔
တစ္စားပြဲထဲ ၀ိုင္းခဲ့ၾကေပါ့
အကင္းပါးသူေတြပီပီ
မတိုက္မီက ႐ံႈးေနတဲ့ ဒီစစ္ကို
ဒင္းတို႔ မတိုက္၀ံ့ၾက
မ်က္ႏွာမပ်က္ ေအာင္ျမင္စြာ ဆုတ္ခြာမယ့္လမ္းကို
သူတို႔ ေရြးခဲ့ၾက
ေအာင္ဆန္းနဲ႔အေတြ႕ မွာ။

ယံုၾကည္အားကိုးတဲ့ မ်က္လံုးေပါင္း သန္း ၆၀
ေအာင္ဆန္းမွာ ရွိတယ္
လြတ္လပ္ေရးကို တ႐ႈိက္မက္မက္ေတာင့္တတဲ့ ႏွလံုးသားသန္း ၃၀
ေအာင္ဆန္းမွာရွိတယ္
ေအာင္ဆန္းေသဆို ေသျပ၀ံ့တဲ့သူ
ေအာင္ဆန္းမွာ တျပည္လံုးရွိတယ္
ဒီ မ်က္လံုးႏွလံုးအသက္ ဗို႔ အားသိန္းသန္းခ်ီ မီးဆလိုက္အားေတြနဲ႔
ေနမ၀င္အင္ပါယာကို ျပတ္ျပတ္သားသား လွမ္းထိုးလိုက္တဲ့အခါ
အေျခာက္တိုက္ ဘ၀င္ျမင့္ေနသူေတြ
အားလံုး အရည္ေပ်ာ္သြားခဲ့ၾက။

ဘယ္ရာဇ၀င္မွာ ခင္ဗ်ားတို႔ ေတြ႕ ဘူးလဲ။
ဂ်ပန္ဆိုတာ မႏူးမနပ္မဟုတ္ဘူး။
အဂၤလိပ္ဆိုတာက ေ၀လာေ၀း
သူငယ္ႏွပ္စားမဟုတ္။
ဒင္းတို႔ေတြေတာင္ ရေအာင္ စည္း႐ံုးႏိုင္တဲ့သူ
ေအာင္ဆန္း။

ဒီေအာင္ဆန္းက စစ္ကို မလို
ဒါေပမဲ့

ရရင္ရ မရရင္ခ် ဆိုတာ ေအာင္ဆန္း၀ါဒ
လြတ္လပ္ေရးကို အျမန္ဆံုးလိုခ်င္ေနတဲ့
အဲ့ဒီအခ်ိန္ ျပည္သူေတြရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ကိုယ္စားလွယ္
ငါတို႔ ေအာင္ဆန္းေပါ့။

ေအာင္ဆန္း
ဒီအခ်ိန္ဆို
၉၃ ႏွစ္ရွိၿပီ
ေအာင္ဆန္းေျပာမယ္
အဘိုးရဲ႕ စကား နားေထာင္...။

- မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ကေန႔ ရွဴေနတဲ့ ေလဟာ
ငါတို႔
မေန႔က ေခြၽးစက္ေတြဆိုတာ၊
မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ျမန္မာဆိုတဲ့ စကားတစ္ခြန္းကိုရဖို႔
ငါတို႔
ဘံုးေဘာလေအာ က်ဆံုးေပးခဲ့ရတာ၊
မေမ့နဲ႔
မင္းတို႔
ကမၻာ႔ေျမပံုေပၚတက္ႏိုင္ဖို႔
ငါတို႔
အေလာင္းေကာင္ေတြဆင့္ၿပီး ထမ္းတင္ေပးခဲ့တာ
မေမ့နဲ႔။

ျမန္မာလူမ်ိဳးတိုင္းမွာ
အေဖႏွစ္ေယာက္ရွိတယ္
တစ္ေယာက္က
ကိုယ့္ေသြးသားအေဖ

က်န္တစ္ေယာက္က
ျမန္မာလူမ်ိဳးကို ေမြးေပးတဲ့အေဖ
ျမန္မာလူမ်ိဳးရဲ႕ အေဖ
ျမန္မာ့အေဖ
ေအာင္ဆန္းေပါ့။

က်ဳပ္အေဖနဲ႔အဖိုးဟာ ေအာင္ဆန္းသားေတြ
ေအာင္ဆန္းက က်ဳပ္အဖိုး
က်ဳပ္သားက ေအာင္ဆန္းရဲ႕ ျမစ္ေပါ့
သူ႕ အဘိုးကို သူ လြမ္းတတ္ေနၿပီ
သူ႕ သားက်ရင္လဲ သူ႕ အေဘးနဲ႔
ေပးေတြ႕ ႏိုင္ဖို႔
အခုကတည္းက အေသအခ်ာ
က်ဳပ္ မွာထားရအံုးမယ္။

(ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအမွတ္တရ။ ေရးသားသူ - icy)။


Losing the "US"

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, July 21, 2008
When an emotional injury takes place,
the body begins a process
as naltural as the healing
of a physical wound.

Let the process happen.
Trust that nature
will do the healing.

Know that the pain will pass,
and, when it passes,
you will be stronger,
happier,more sensitive and aware..

ON RELATIONSHIPS.............

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, July 21, 2008
Relationships_of all kinds _are like sand held in your hand.Held loosely , with an open hand, the sand remains where it is.The minute you close your hand and squeeze tightly to hold on,the sand trickles through your fingers. You may hold on to some of it, but most will be spilled.A relationship is like that.Held loosely,with respect and freedom for the other, it is likely to remain intact. But hold too tightly,too possessively and the relationship slips away and is lost.

AFTER A WHILE,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Monday, July 21, 2008
After a while you learn the subtle differeence between
holding a hand and chaining a soul,
And you learn that love doesn't mean leaning and
company doesn't mean security
And you begin to learn that kisses aren't contracts
and presents aren't promises,
And you begin to accept your defeats with your head
up and your eyes open, with the grace of an adult,
not the grief of a child ,
And you learn to build all your roads on today
because tomorrow's ground is too uncertain for plans
After a while you learn that even sunshine burns if
you get too much.
So plant your own garden and decorate your own soul,
instand of waiting for someone to bring you flowers.
And you learn that you really can endure,,,,,,,,,,
that you really are strong,,,,,,
and you really do have worth,,,,,
And you learn and you learn,,,,,,,,,
with every good-bye you learn,,,,,,,

မင္းနဲ႔အနာဂတ္

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 20, 2008
ငါမွာ ခ်စ္ၿခင္းၿပတိုက္ တစ္ခုရွိတယ္
မင္းမွာ ရင္တြင္းနန္းေတာ္တစ္ခု ရွိဖို႔လိုတယ္
အနာဂါတ္မွာ
ေနဆယ္စင္းကို ေကာင္းကင္မွာ ခ်ိတ္ဆဲြထားပါေစ
စမ္းေရေအးလဲ တစ္ေထာင္းေထာင္း ထပြက္ေနပါေစ
ေၿခာက္ေသြ႔ရွဳံ႕တြေနတဲ့ ေနေလာင္ တစ္သီးတစ္ခ်ဳိ႕နဲ႔
ေပါင္မုန္႔ေၿခာက္ အနည္းငယ္ပဲ ရွိပါေစ
ပါးလ်တဲ့ ေလထုေၾကာင့္ ၀င္သက္္ထြက္သက္
မညီမွ်ၿခင္းမ်ား ၿဖစ္ေနပါေစ
မင္းနဲ႔ အတူတူဆိုတဲ့ အနာဂတ္ကို အရင္းတည္ၿပီး
မြန္ၿမတ္သန္႔ရွင္းတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕ တိုက္စားၿခင္းကို ခံခ်င္တယ္
(သံသရာရဲ႕ အဆုံးမရွိ မ်ဥ္းေကြးေပၚမွာ
မင္းလက္ကိုတဲြ မတ္မတ္ရပ္ရင္းနဲ႔ေပါ့……..)

Epiphyllum

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 20, 2008
Epiphyllum ပန္းက တစ္သက္မွာ တစ္ခါပဲပြင့္ျပီး ပန္းပြင့္ခ်ိန္ ၄. ၅ နာရီသာ ၾကာျမင့္တဲ့ ပန္းမ်ဳိးျဖစ္တယ္။ တစ္သက္မွာတစ္ခါ ဖူးပြင့္ရတဲ့ တိုေတာင္းခ်ိန္ကို သူဂ႐ုမစိုက္ခဲ့ဘူး။ ဖူးပြင့္ရဲတဲ့ အစြမ္းသတိၱကိုပဲ သူထုတ္ျပခဲ့တယ္။

ကိုယ္တကယ္ခ်စ္တဲ့ လူနဲ႔ဆံုတဲ့အခါ သူနဲ႔တစ္သက္သာ လက္တဲြႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
သူမရွိေတာ့ရင္ အရာအားလံုးက ေႏွာင္းသြားလိမ့္မယ္။

ကိုယ္ယံုၾကည္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သင့္ျမတ္ေအာင္ ေနထိုင္ႏိုင္ဖို႔ ၾကိဳးစားပါ။
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္မွာ ကိုယ္နဲ႔သေဘာထားခ်င္း တိုက္ဆိုင္သူနဲ႔ ဆံုဖို႔ဆိုတာ မလြယ္လွဘူး။


ကိုယ့္ဘ၀ကို ကူညီတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူ႔ေက်းဇူးကို မွတ္ထားပါ။
သူဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကို လွည့္ေျပာင္းေပးခဲ့သူ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ အခ်စ္ကို ပိုနားလည္ေစခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္မုန္းခဲ့ဖူးတဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ျပံဳးျပျပီး ႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုၾကံ့ခိုင္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္နဲ႔အတူေနေနတဲ့၊ ကိုယ့္ကို အေဖာ္ျပဳေနသူကို လံုး၀ေက်းဇူးတင္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏႈးမႈနဲ႔ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ကိုယ္ရေနလို႔ပါပဲ။

ကိုယ့္ကို သစၥာေဖာက္သြားသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေခၚေျပာႏႈတ္ဆက္ပါ။
သူ႔ေၾကာင့္ ေလာကၾကီးအေၾကာင္းကို ကိုယ္နားလည္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

ကိုယ္တိတ္တခိုးခ်စ္ခဲ့ဖူးသူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ သူေပ်ာ္ရႊင္ဖို႔ ေတာင္းဆုျပဳပါ။
သူ႔ကို ကိုယ္ခ်စ္ခဲ့စဥ္က သူေပ်ာ္ေနတာကိုပဲ ကိုယ္ျမင္ခ်င္ခဲ့လို႔ပါ။

ကိုယ့္ကို ထားခဲ့တဲ့လူနဲ႔ ဆံုတဲ့အခါ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းေျပာပါ။
ကိုယ့္ဘ၀မွာ အမွတ္တရ အတိတ္ေျခရာေလးေတြ ထင္က်န္ေအာင္ သူ နင္းေလွ်ာက္ခဲ့လို႔ပါပဲ။

တစ္ခါပဲျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ဘ၀မွာ လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အခြင့္အေရးဟာလဲ တစ္ခါပဲရွိတယ္။



သူငယ္ခ်င္း ဒီပါ ေပးထားတာေလးကို မွ်ေ၀ခံစားတာပါ ...


ေလေျပ ...

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 20, 2008
ေလေျပဆိုတာ
ခေရေတြကို ေ၀ေစသလို
ၾကယ္ေတြကိုလည္း
ေၾကြေစတာပဲ

ငါ့လိုအေပအေတတစ္ေယာက္က
မင္းကိုျမတ္ႏုိးမိတာ
ငါ့အိပ္မက္ေတြ
သက္ဆိုးရွည္ကုန္ျပီ

အေျခအေနေတြျခားနားျပီး
ေရေျမေတြတားထားေပမယ့္
အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
မင္းရဲ႕ေဘးမွာ
ေလေျပလိုသြားနားခ်င္တယ္...

ငါ့၀ဋ္ေၾကြးေတြ
ေက်ေစမယ့္ေန႔ကို
သယ္ယူလာပါေတာ့
ေလေျပရယ္....

အလြမ္းညေန

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 20, 2008
ခါတုိင္းလုိဘဲ
အလြမ္းေတြ အၿပည္႕နဲ႕ၿပန္လာခဲ့တယ္
ၿမိဳု႕ၿပရဲ့ညေနမွာအလြမ္းေတြၿပန္သန္းသြားဖုိ့
ထြက္ေပါက္မရွိခဲ့ဘူး
ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္
ၿမဴေတြေပ်ာက္သြားခဲ့ရင္ေတာ့
ေကာင္းကင္ၿပာေတြ႕ရမယ္ဆုိတဲ့
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ့ အသက္ရွင္ေနတဲ့သူ
လက္တစ္ခုပ္စာ အိမ္မက္ေလးနဲ့
ေရႊေရာင္အနာဂတ္ကုိမွ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့သူ
အနီရင့္ရင့္ႏွလုံးသားထဲမွာ
အၿပာေရာင္ေနဲ့ မ်ားစြာရွင္သန္ေနတဲ့သူ
အဆုံးမဲ့ ခ်စ္ၿခင္းေတြအတြက္
ေနာင္တလုံး၀မရတဲ့သူ
သစၥာနယ္ေၿမကထြက္ေၿပးဖုိ့
ဘယ္ေတာ့မွ မၾကံစည္တတ္သူ
အဲဒီ....ငါ့ရဲ့....ရင္ဘတ္ထဲက
မင္းထင္တာထက္ အဆမ်ားစြာပုိတဲ့
အခ်စ္ေတြကုိ
မင္းနားလည္ေအာင္ေၿပာၿပခ်င္ေပမယ့္
ဒီေန႕လည္း......
အလြမ္းေတြ အၿပည့္နဲ့ၿပန္လာခဲ့တယ္.....

ေတမိမိုး

Published by ေခါင္ေခါင္ under on Sunday, July 20, 2008
ိငိုလိို႔မရေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ထဲမွာ
၀မ္းနဲစရာေတြ ကုန္ခမ္းသြားျပီလို႔
မင္းထင္ရက္သလား
ငါသာေကာင္းကင္ၾကီးျဖစ္ခဲ့ရင္
မိုးေရစက္ေတြလို ရြာခ်လိုက္ခ်င္ရဲ႕

ၾကည့္စမ္းပါ......
မင္းကိုဆံုးရွဳံးေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အသိက
ရင္မခ်ိေအာင္ ခံစားရပံုမ်ား
ဘာစကားမွေျပာ မထြက္ေတာ့ဘူး....

သစ္ရြက္တစ္ရြက္ျဖစ္ခဲ့ရင္ေၾကြျပလိုက္ခ်င္ပါတယ္
အိပ္မက္ထဲမွာေတြဖို႔ မေျပာနဲ႔
အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ေတာင္ မနဲၾကိဳးစားေနရတဲ့
ငါ့ရဲ႕ညေတြက...
မင္းအတြက္ေတာ့ အျမဲတမ္း နိဳးထေနခဲ့ပါတယ္..

မင္းကိုႏွဳတ္ဆက္ဖ္ု႔ ငါ့လက္ေတြ ထံုက်င္ေနသလို
မင္းေက်ာျပင္ကို ေငးၾကည့္က်န္ခဲ့ဖ္ု႔
ငါ့မ်က္လံုးေတြ ေ၀၀ါးေနခဲ့တယ္....
(မ်က္ရည္ေတြ မဟုတ္ပါေစနဲ႔)

ဘာမွမေျပာပဲ ခံစားေနရသူခ်င္း အတူတူ
ေကာင္းကင္ၾကီးကမွ.....
ရြာခ်ခြင့္ ရွိပါေသးတယ္........
 

Blog Archive

Lipsum

Followers